Opinia na temat książki Dobry samarytanin

"Dobry samarytanin" to już siódma odsłona bestsellerowej serii z Oliwią Rönning i Tomem Stiltonem w rolach głównych, duetu Cilli i Rolfa Bjorlindów.

Olivia Rönning znika. Lisa Hedqvist dochodzi do wniosku, że jej partnerka musiała zostać porwana. Do pomocy w jej poszukiwaniach zgłasza się były policjant Tom Stilton.
Podążając śladem zaginionej, trafiają na stojący samotnie na prowincji budynek, który płonie. W jego zgliszczach zostaje znalezione zwęglone ciało kobiety. Czy to Olivia?

Skandynawskie kryminały mają to do siebie, że cechuje je pewna powolność w początkowej fazie powieści, duża ilość bohaterów, złożoność fabuły i mnóstwo wątków. Ja to lubię, choć są czytelnicy, których to męczy. Jednak tym, co urzeka mnie w nich najbardziej, jest niepowtarzalny klimat, mrok, pewna surowość, unikatowa, wymyślna i złożona fabuła oraz fakt, że przodują w ilości autorów tego gatunku.

Trzymająca w napięciu wielopłaszczyznowa fabuła, która zmusza do wielu przemyśleń i refleksji, to stały punkt w twórczości tego duetu. Tym razem przypomina nam o świecie ogarniętym pandemią, choć na szczęście jest to tylko tło, dla rozgrywających się, dramatycznych wydarzeń.

"Dobry samarytanin" posiada wszystkie elementy, na które dobry kryminał składać się powinien, czyli: trzymającą w napięciu fabułą, charyzmatyczne postacie, które zmagają się z problemami dnia codziennego, tematykę zaangażowaną społecznie, humor oraz styl, które do mnie przemawiają.

Bez wątpienia jest to jedna z najlepszych serii kryminalnych, z jakimi miałam do czynienia, a jej bohaterowie stali mi się bliscy, niczym najlepsi przyjaciele. Za każdym razem z ogromną niecierpliwością wyczekuję wieści o ich najnowszych przygodach.