Opinia na temat książki Długie beskidzkie noce

Jaśmina i Konrad to para młodych ludzi zapatrzonych w siebie, ale jednocześnie mających swoje pasje. Marzeniem kobiety jest mały domek gdzieś w górach, który będzie dla niej ostoją w zwariowanym świecie. Konrad spełnia to marzenie, tym bardziej, że na swiecie są jego synowie bliźniaki. Naturalną koleją rzeczy jest przeprowadzka do małej miejscowości w Beskidzie Sądeckim.
Pierwsza noc w nowym domu nie jest tą wymarzoną, bo mężczyzna zachowuje się trochę dziwnie, a rankiem znika bez śladu. Jaśmina przeżywa dramat, za wszelką cenę stara się odnaleźć Konrada.
Autorka pośród przepięknych widoków pokazuje swoiste przechodzenie żałoby, po stracie bliskiej osoby. Nie zawsze stan ten musi być powiązany ze śmiercią. Tu najgoszym stanem jest ciągła niepewność, niepewność, która powoduje rozpacz lub pcha do dzialania poza rozsądkiem.
Ale w powieści jest też piękna relacja między Jaśminą a jej rodzicami, ktorzy wspierają corkę w każdej płaszczyźnie.
Czy historia kończy się haapy endem sprawdzcie sami. Na pewno nie pożałujecie pobytu na Sądeczcyźnie, w bliskości uzdrowisk i pięknych widoków.