Nigdy nie przypuszczałem, że wraz z upływem lat przyjdzie mi stać się człowiekiem jednej wielkiej idei - uniwersalizmu nadziei, nadziei na zbawienie wszystkich. Nie było to przypadkowa ewolucja mojego myślenia teologicznego. Lata refleksji nad misterium paschalnego w tradycji chrześcijańskiej przygotowały grunt do zainteresowania się tym niezwykłym fenomenem, jakim jest nurt tradycji głoszący nadzieję na ostateczne pojednanie wszystkich stworzeń ze Stwórcą i Zbawieniem. Niełatwo rozstać się z takim życiowym tematem. Nie można być pewnym, że kolejna książka poświęcona tym sprawom będzie już ostatnią.
Obecny zbiór refleksji nosi tytuł Dlaczego głoszę nadzieję? Jest swego rodzaju wyznaniem, teologicznym credo katolickiego teologa, który wiele zawdzięcza duchowemu bogactwu chrześcijaństwa wschodniego, który odważa się iść do ludzi z alternatywną wizją ostatecznych losów człowieka i świata, z eschatologią powszechnej nadziei, pomimo sprzeciwów ze strony obrońców tradycyjnej nauki o wieczności piekła.
Fragment Przedmowy
Obecny zbiór refleksji nosi tytuł Dlaczego głoszę nadzieję? Jest swego rodzaju wyznaniem, teologicznym credo katolickiego teologa, który wiele zawdzięcza duchowemu bogactwu chrześcijaństwa wschodniego, który odważa się iść do ludzi z alternatywną wizją ostatecznych losów człowieka i świata, z eschatologią powszechnej nadziei, pomimo sprzeciwów ze strony obrońców tradycyjnej nauki o wieczności piekła.
Fragment Przedmowy