Opinia na temat książki Diabeł

"Największe zmęczenie dopada człowieka, gdy odkrywa, że to co brał za pewnik w życiu, było złudzeniem."
Wiadomość o śmierci ojca sprawia, że weteran sił specjalnych Maksymilian Achtelik wraca w rodzinne strony po wielu latach nieobecności. Konfrontacja z demonami przeszłości nigdy nie jest łatwa, budzą się stłumione wspomnienia i chociaż "wyciął z głowy i emocji tę część życia" wraca ciężar dawnych zmartwień. Na miejscu zostaje wplątany w porachunki przyjaciela ojca z lokalnym gangsterem. Okazuje się, że sprawa ma drugie dno, z którego wypływa wiele brudnych sekretów...
Diabeł to sensacja w najlepszym wydaniu. Przepełniona dynamicznymi scenami akcji, ciętymi dialogami i sporą dawką emocji. Po mocnym początku trochę zwalnia, by następnie wrzucić wyższy bieg, utrzymując wysoki poziom do samego końca. Wydarzenia przeplatane są retrospekcjami z przeszłości, które pomagają nam zrozumieć postępowanie i osobowość tytułowego Diabła. A trzeba przyznać, że pseudonim Maksymiliana jest w pełni zasłużony. Ukształtowany i pokiereszowany przez wojnę, niesubordynowany samotnik doskonale wie, co to prawdziwe piekło.
W mojej pamięci i sercu najbardziej wyrył się wzruszający obraz bezgranicznej miłości i zaufania do owczarka belgijskiego, czyli Suki. Oboje doświadczeni przez los, noszą w sobie rany, które potrafi wyleczyć tylko prawdziwe uczucie.
Nie zdziwiło mnie, gdy przeczytałam, że autor, tworząc postać Maksa spędził dwa lata w towarzystwie prawdziwych żołnierzy i byłego gromowca. Tak wyśmienita, autentyczna kreacja musiała być poparta wnikliwym researchem i ciężką pracą.
To także pierwsza powieść wydana w selfpublishingu na podstawie której powstaje film, na który czekam z niecierpliwością.