Opinia na temat książki Demon luster

Ostatnio dotarła do mnie kolejna książka z cudownego wydawnictwo Mięta. Drugi tom Szamanki od umarlaków Martyny Raduchowskiej. „Demon luster” jest chyba jeszcze piękniej wydany niż część pierwsza.

Ida po przysiędze jaką złożyła Joannie stara się odnaleźć duszę Mikołaja. A jest to bardzo trudne zadanie, bo prawdopodobnie przebywa ona za lustrem Kusiciela. Aby się tam dostać potrzebny jest klucz. Kruchy dwoi się i troi by pomóc Idze, jednak nie jest to łatwe, bo wszystko jakby się sprzysięgło przeciwko niemu. Jak to wszystko się skończy? Czy Ida uniknie nicości?

Książka zaczyna się opowiadaniem, czyli nigdy wcześniej niepublikowanym dodatkiem do serii „Gdy zapłacze rajski ptak”. I powiem szczerze, że mi się ono nie podobało. Już piszę dlaczego. Dużo w nim wizji Idy. Te zwidy i opisy majaków mnie zawsze strasznie wybijają z rytmu podczas czytania. Dla mnie to gdybanie i zaglądanie w szklaną kulę. Nic nie jest jasne, mało co z tego rozumiem i ciężko mi się na takich opisach skupić. Na szczęście opowiadanie nie było długie i mogłam się cieszyć właściwą historią jaką jest „Demon luster”. Ta część podobała mi się mniej niż pierwsza. Mam wrażenie, że wszystko toczy się wolniej. Ale na pewno jest mroczniej. Opis tego co Ida zastała w świecie Kusiciela w lustrze sprawił, że trochę ścierpła mi skóra. Do tego poznajemy w końcu Pecha. Dowiadujemy się kim jest, skąd się wziął i ile jeszcze nasza bohaterka będzie się z nim borykać. Tutaj również mieliśmy do czynienia z różnymi wizjami Idy, które także były dla mnie nudne i niejasne. Ale na szczęście nie wszystkie. Wydaje mi się, że ta część straciła trochę na dynamice. Jednak podobało mi się to na tyle, że z pewnością sięgnę po kolejną część. Oczywiście nie można nie wspomnieć o pięknym wydaniu. Wydawnictwo Mięta przeszło samych siebie. Ta seria będzie ozdobą mojej biblioteczki. I nawet tylko dla samego wyglądu warto mieć te książki u siebie.