Dawny przyjaciel

Wow. To chyba najlepsze podsumowanie tej książki. Książki, która zawiera w sobie ogromny, wręcz nie do opisania, ładunek emocji. Dzięki swobodnej, ale też bardzo skrupulatnej narracji Tru, która pozwala nam zajrzeć w najgłębsze zakamarki jej myśli i uczuć, ta historia wciąga nas w sam środek wydarzeń. Nie da się być biernym czytelnikiem tej opowieści, my przeżywamy ją wraz z bohaterami. Czujemy ich ból, strach, pożądanie, wątpliwości, rozczarowanie ale i ogromną miłość. Już dawno nie otrzymałam na kartkach tak nieodzownego, głębokiego i dającego się wyczuć w każdym słowie i geście, przyciągania bohaterów. Ale nie myślcie, że jest to słodka opowieść o wielkim powrocie dwójki przyjaciół i wybuchu uczuć. Nie. To wbrew pozorom trudna i skomplikowana opowieść o dwojgu ludzi, którzy nie potrafią odnaleźć się w tym, co czują, w tym co podpowiada im serce, ale też w tym, co sprawia, że tak ogromnie się boją, że aż to ich przytłacza. Kilkukrotnie musiałam odłożyć książkę, a raczej mi się to nie zdarza, ale tych emocji było zbyt wiele. Autorka tak genialnie przekazuje nam wszystkie uczucia, które targają bohaterami, że współodczuwamy je wraz z nimi i równie mocno przeżywamy całą opowieść. To naprawdę genialnie napisana historia.

Tru jest dziennikarką muzyczną, ogromną fanką muzyki- dzięki swojemu ojcu i po prostu zwyczajną dziewczyną. Ma chłopaka, którego bardzo kocha, fantastyczną przyjaciółkę, która jest też jej współlokatorką oraz świetną szefową, która jest jej blisk...

Doprawdy beznadziejna książka. Im dalej w las, tym więcej drzew. Wyrobiłam sobie zdanie już po ok. 200 stronach. Powiedzialam sobie - nie, doczytaj do końca, może coś się zmieni. Owszem, zmieniło, ale na gorsze. Książka była okropna, cukierkowa aż oczy szczypały. Głowni bohaterowie ewidentnie mieli ze sobą jakieś problemy. On narkoman, ona z syndromem sztokcholmskim. Od pewnego momentu, wątków problematycznych było tyle, że zakrawało to powoli na kiepskiej klasy kryminał. Stale odnosiłam wrażenie, że Tru, Jake i Vicky, to trójka niedojrzałych nastolatków, z buzującymi hormonami. Tru była wyjątkowo irytujaca, niezdecydowana, zmieniała zdanie z chwili na chwilę, stale potrafiła powtarzać jedne i te same słowa. Styl i język ksiazki dziecinny i infantylny. Fabuła do złudzenia przypominała mi książkę Drive, i choć ta tutaj, została wydana w oryginale wcześniej, to zdecydowanie Drive była napisana tysiąc razy lepiej i była przyjemniejsza w odbiorze. Oczywiście każdy przeczyta i będzie miał na ten temat inne zdanie, ale ja osobiście proponuję omijać tę pozycję.

"Czy w wytatuowanym wokaliście jednego z najsilniejszych zepsuł na świecie jest jeszcze chłopak którego kiedyś kochała?"

Piękna okładka, romans z muzykiem i miłość z przeszłości, czyli idealne połączenie. Mamy tu historię Tru i Jake'a będących kiedyś najlepszymi przyjaciółmi. Niestety om złamał jej serce, a po dwunastu latach nadal nie jest gotowa by go spotykać... Czy taka gwiazdą jak on wogole ją pozna, czy wogole ją pamięta?

Ona doskonale wiem kim jest mężczyzna z którym przyjdzie jej przeprowadzić wywiad. Niepokorny, magnes na kłopoty i oczywiście przystojny. Czas zmienia ludzi, sława i pieniądze tak samo. Jak bardzo to wszystko zmieniło jego?

To jedno spotkanie może wiele zmienić, ale True wydaje się, że jest na nie gotowa do nic takiego się nie stanie. Przecież ma chłopaka Willa, Jake nie może nic zmienić, prawda?

Spotkanie z dawym przyjacielema u te wspomnienia mają tutaj naprawdę uroczą, miłą atmosferę, którą aż się czuje i tym bardziej chce czytać.

Bardzo urocza, przyjemna, miła książka z wątkiem muzyki.