Costanza Signorelli — pochodząca z Mediolanu dziennikarka i publicystka. Jest autorką licznych reportaży i artykułów w gazetach i czasopismach na temat współczesnej świętości osób młodych, a także kilku książek. Współpracuje z włoskim Radiem Maria jako współprowadząca program I Santi: esempi di vita da seguire.
Historia opowiedziana przez ośmioletniego chłopca Dawida, którego niebo obdarzyło darem widzenia, co będzie po śmierci, to nie tylko słowa – to całe życie, które wyszło z mroków nieuleczalnej choroby do pełnej radości i nadziei jasności. Do Dawida przyszli aniołowie, potem Matka Boża (dwukrotnie w sanktuarium w Cassano delle Murge), a następnie Jezus (od dnia Pierwszej Komunii Świętej) i wzięli go za rękę. Świadkami tego byli jego rodzice, Elisa i Salvatore, którzy dzięki synowi weszli na drogę wiary, oraz młodszy brat Antonio: „Dzięki słowom naszego syna i jego przepełnionym blaskiem oczom zrozumieliśmy, że raj istnieje. Dawid bardzo chciał już tam pójść, a teraz czeka tam na nas”.
Historia opowiedziana przez ośmioletniego chłopca Dawida, którego niebo obdarzyło darem widzenia, co będzie po śmierci, to nie tylko słowa – to całe życie, które wyszło z mroków nieuleczalnej choroby do pełnej radości i nadziei jasności. Do Dawida przyszli aniołowie, potem Matka Boża (dwukrotnie w sanktuarium w Cassano delle Murge), a następnie Jezus (od dnia Pierwszej Komunii Świętej) i wzięli go za rękę. Świadkami tego byli jego rodzice, Elisa i Salvatore, którzy dzięki synowi weszli na drogę wiary, oraz młodszy brat Antonio: „Dzięki słowom naszego syna i jego przepełnionym blaskiem oczom zrozumieliśmy, że raj istnieje. Dawid bardzo chciał już tam pójść, a teraz czeka tam na nas”.
„Historia Dawida uczy, że tylko wtedy, gdy ktoś oddaje się w ręce Boga, odkrywa, że jego życie nie jest absurdalnym ciągiem negatywnych zdarzeń, ale kompletnym projektem – Siostra Daniela Del Gaudio pisze we Słowie wstępnym. – A prawdziwe życie polega na spotkaniu z Bogiem, na komunii z Nim. To właśnie jest raj, życie wieczne. Dawid go doświadcza i dzieli się nim ze swoimi rodzicami, uwalniając ich od udręki przedwczesnej straty, ponieważ pokazuje im, jak wspaniale jest żyć z Jezusem i jak piękne jest miejsce, do którego się wybiera”.