Cytaty z książki "Dama Kameliowa, Sprawa Clemenceau: pamiętnik obwinionego"

“Kochałem ją tak, że w uniesieniu miłosnym przychodziło mi na myśl, czy nie zabić jej, aby nie należała do nikogo.”

“Prawdziwa miłość czyni zawsze lepszym.”

“My, panie, musimy kochać zmarłych, bo jesteśmy tak zajęci, że nie mamy nawet czasu kochać nic innego.”

“Nie chodzi o to, aby u wrót życia postawić dwa słupy, z którego jeden byłby opatrzony napisem: "Droga dobrego", a drugi ostrzeżeniem: "Droga złego", i aby wszystkim zbliżającym się do nich mówić: "Wybierajcie." Trzeba, jak to uczynił Chrystus, wskazywać przejścia, które tych, co dali się skusić na wstępie, prowadziłyby z drogi zła na drogę dobra.”

“Widok życia i szczęścia budzi chęć życia w tych, którzy wczoraj w samotności swej duszy i cieniu pokoju, pragną umrzeć jak najprędzej!”

“Należę do tych co wierzą, że wszystko ma swe źródło w maluczkim. Dziecko jest małe, a przecież zawiera w sobie człowieka; mózg jest ciasny, a zamyka sobą myśl, oko jest punkcikiem, a ogarnia przestrzenie.”

“Kobiety są bezlitosne w stosunku do tych, których nie lubią.”

“Kiedy miłość weszła w treść życia, w zwyczaj, zdawało mi się niepodobieństwem, żeby ten zwyczaj został przerwany bez zniszczenia zarazem wszystkich innych źródeł życia.”