Utwór przedstawia historię powrotu do Tallinna w 1506 roku renesansowego malarza i rzeźbiarza Michała Sittowa. Historia opisana jest z perspektywy czterech bohaterów: ojczyma Diderika, narzeczonej Sittowa, starszego cechu szklarzy i malarzy oraz samego Sittowa, w formie czterech monologów wewnętrznych. Monologi te wzajemnie się uzupełniając tworzą kunsztowną narrację opowieści.