Czerwony śnieg

Na początku powinienem uczciwie napisać, że "Czerwony śnieg" to właściwie horror o wampirach. Stwierdzenie to, chociaż prawdziwe, nie oddaje jednak w pełni treści książki i zupełnie nie pasuje do spokojnego i nastrojowego stylu Iana Macleoda. Nie znajdziecie w tej powieści zbyt wielu momentów, które mogłyby budzić przerażenie a nieliczne krwawe sceny są prawie niezauważalne. Książka ma dwójkę głównych bohaterów, przez co konstrukcja fabuły wydaje się niespójna. Pierwsza część książki to historia życia Karla Hauptmanna, lekarza, który w trakcie wojny secesyjnej staje się wampirem i spędza resztę życia na walce ze swoją nowo nabytą naturą i poszukiwaniach istoty, która była pierwotną przyczyną jego przemiany. Poszukiwania zawiodą go do Europy, gdzie Karl (i autor książki) zagłębi się najpierw w przeszłość sięgającą czasów rewolucji francuskiej a potem ujawni kolejną główną bohaterkę, Harry, której historia zajmuje drugą część książki. Obie części powieści spaja tajemnica wampira, którego działania ukształtowały losy Karla i Harry. Tajemnica ta ma pewne związki z Polską, co może być dodatkową atrakcją dla polskiego czytelnika.

Nie zdradzając więcej szczegółów fabuły muszę jednak dodać, że rozwiązanie zagadki było moim zdaniem rozczarowujące i powodowało, że cała historia Karla okazywała się właściwie do niczego niepotrzebnym dodatkiem do drugiej części, bez którego swobodnie można się obejść. Gdyby więc wyjaśnienie tajemnicy było głównym celem autora, trudno by mi było ...