Opinia na temat książki Czerwona zaraza, czarna śmierć

Druga część książek o Adamie Kostrzewie i jego oponencie Arłamie Ostapowiczu wciągnęła mnie bez reszty, jeszcze bardziej niż pierwszy tom. To połączenie kryminału i powieści historycznej w stylu przygodowym. Akcja wciąga bardzo. Autor znakomicie potrafił odmalować świat z 1945 roku w Swinemunde, gdy jeszcze nie wygasły dymy wojny, a ludzie chcą przeżyć. Szaleni naukowcy zaś i oficerowie nie skończyli z eksperymentami na człowieku. Mogą sobie na to pozwolić, bo wiele mogą. Depesza z Moskwy w tej książce może wynieść na piedestał albo strącić człowieka. Największym jednak atutem tej serii są postacie i ich psychologia. Autorowi udało się pokazać ich świat wewnętrzny. Każdego z nich osobno i to, jak reaguje i czuje człowiek, który czuje wypalenie wewnętrzne, szuka autorytetu, opiekuna albo namiętności.