Czerwona Chmura bywał brutalny, szczególnie w latach swej młodości, często nadmiernie zabiegał o popularność i bywał nieszczery tak wobec białych, jak i Indian. Jako wojownik i mąż stanu chwytał się wszelkich sposobów, aby utrzymać ziemię Siuksów, a tym samym zachować plemienną organizację i kulturowe tradycje. Robert W. Larson udowadnia, że Czerwona Chmura, jak żaden chyba inny przywódca Siuksów, odegrał główną rolę w czasach przejścia od swobodnej wędrówki po równinach do życia w rezerwacie. Autor harmonijnie łączy tradycyjny warsztat historyczny z popularną ostatnio historiografią społeczną i środowiskową.