Opinia na temat książki Czerń i purpura

Przeczytałam dużo książek o wojnie i obozach, ale chyba w tej najbardziej realistycznie opisane zostały zasady obowiązujące esesmanów. Oni też bali się kolegów i gestapo, ich też czekały kary. Czego najlepszym przykładem jest Bastian, najlepszy przyjaciel Franza. Bastian za nie wykonanie kary został skazany na śmierć i do jej wykonania wyznaczony został Franz. Autor w bardzo dobitny sposób ukazał też jak ze zwykłego nastolatka, poddanego praniu mózgu rodzi się zbrodniarz. I jak fascynacja i miłość do Żydówki potrafi z Franza wydobyć resztę człowieczeństwa. "Na urodzinach, podczas których powinien pić wódkę i zapomniećo wszystkim, patrzył tylko na nią. Przez jej głos, przez jej spojrzenie, przez jej bezczelność oraz przez jej usta śpiewające zmysłową piosenkę on nie mógł spać po nocach i z nalezytą bezwzględności nadzorować więźniów." Była to miłość bez fizyczności, ale zaważyła na całym życiu Franza. "Franz powoli zaczął rozumieć, że to, co czuł do Mileny, z początku było zauroczeniem, silną, prawdziwą , ale nigdy niezrealizowaną miłosną fascynacją. Niemożność spełnienia była w pewnej mierze wolnym wyborem Franza." Franz wiele razy uratował życie Mileny, nie zawahał się poświęcić swojej kariery i wolności aby uratować jej siostrę. Historia bardzo mnie poruszyła, obrazy z obozu i krematorium opisane bardzo realistycznie. Książka ooarta na faktach autentycznych.