Słowa w ręku poety stają się lustrem, zwierciadłem otaczającego świata. Artysta opisuje płynące życie i własne doznania, stara się przelać na papier całego siebie, pokazać sens wszechobecnej egzystencji. Poezja jest swoistą drogą poznawania prawdy, rodzajem obnażania duszy i przekazem najskrytszych myśli. Nie uważam, że mój tomik jest lepszy od innych czy wybitniejszy, nie będę pisał i zachwalał swojej twórczości, .gdyż nie należy traktować własnej duszy jako coś lepszego czy doskonalszego. Jestem szarym studentem, bacznym wzrokiem obserwującym otaczające mnie sprawy i mającym tyle samo problemów, co inni. Narodziłem się zaledwie dwadzieścia lat temu i nauczyłem się dość, by mówić o rzeczach istotnych i niezastąpionych. Wiem, w jakim świecie żyję i jakie prawa nim rządzą, ale mimo to staram się wytrwać na stanowisku żywego słowa. Będę zaszczycony, jeśli przeczytasz choćby jeden mój wiersz i odkryjesz cześć prawdy i mojej duszy.