Żołnierz Zhao i młoda opozycjonistka Ayamei błąkają się po ponurych ulicach Pekinu. Plac Niebiańskiego Spokoju jest pełen krwi studentów. Krwi dzieci nowych Chin, wychowanych w dusznej ideologii reżimu maoistowskiego. Ayamei ukrywa się, opuszcza Pekin, przebywa setki kilometrów, w końcu ucieka w góry. Zhao niestrudzenie ją śledzi, depcze jej po piętach. Jego zawziętość dorównuje jego wierze w reżim: jest ślepa i bezgraniczna. Czy u kresu polowania nieugięty Zhao ulegnie pięknu i poezji, czy może postanowi nie dostrzegać drogi, jaką odkrywa Ayamei? Mimo woli stanie się bohaterem prostej, czystej, poruszającej historii miłosnej.