Na wschodnich rubieżach Polski, przedzielony granicą państwową z Białorusią, leży unikatowy w skali Europy kompleks leśny -Puszcza Białowieska. Nie jest to największy kompleks leśny w Europie w ogóle ani też w tej części naszego kontynentu. Jej wyjątkowość wynika z faktu, że właśnie tutaj zachowały się nizinne lasy naturalnego pochodzenia, o cechach lasu pierwotnego, a więc prawdziwie puszczańskie. Wraz z nimi zachował się też największy ssak naszego kontynentu - żubr. Stało się tak dzięki szczególnemu biegowi historii tego obszaru, wskutek czego Puszcza Białowieska uniknęła powszechnej w Europie kolonizacji, pociągającej za sobą karczowanie lasów i zamianę ich na ziemie uprawne. Lasy puszczańskie w wielu partiach uniknęły przekształcania pierwotnych wielopokoleniowych i wielogatunkowych lasów naturalnych w monokultury sztucznego pochodzenia. Z Puszczą Białowieską łączą się nie tylko historyczne łowy królów Polski, ale też dzieje ochrony przyrody. To właśnie tutaj w 1921 r. powstały początki pierwszego polskiego parku narodowego, tutaj też polscy uczeni i pracownicy parku osiągnęli swój najbardziej spektakularny sukces - przywrócenie wolnych stad żubrów ze sztuk zachowanych po I wojnie światowej w ogrodach zoologicznych i zwierzyńcach. Białowieski Park Narodowy, powiększony w 1996 r. do obszaru 10 502 ha, jest jedynym polskim przyrodniczym obszarem chronionym mającym status Obiektu Dziedzictwa Światowego oraz światowego rezerwatu biosfery. Wraz z częścią białoruskiego parku narodowego Bieławieżskaja Puszcza" tworzy on jeden z 7 na świecie i 3 w Europie transgraniczny polsko--białoruski Obiekt Dziedzictwa Światowego. Tutaj od lat polscy i zagraniczni przyrodnicy mozolnie poznają funkcjonowanie lasów pierwotnych. Tutaj zdobywają wiedzę studenci leśnictwa i biologii oraz wszyscy miłośnicy przyrody i turystyki przyrodniczej. Niniejsza książeczka ma za zadanie przybliżyć podstawowe informacje o klejnocie ojczystej przyrody, jakim jest bez wątpienia Puszcza Białowieska i będący jej częścią Białowieski Park Narodowy.