Bakhita

”Bakhita”Veronique Olmi to wstrząsająca opowieść zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami.Historia Bakhity sięga wieku dziewiętnastego.
.🌸
Około 1869 roku w Olgoss,w małej wiosce w Darfurze przychodzi na świat piękna dziewczynka.Dziewczynka o skórze tak czarnej jak heban i oczach kształtnych jak migdały.Dziewczyna jeszcze nie wie,że tak szlachetna uroda będzie jej nieznośnym brzemieniem.Kiedy ma siedem lat,arabscy handlarze porywają ją z domu rodzinnego i oddają do niewoli.Wiele razy sprzedawano ją i odsprzedawano. Właściciele chłostali ją i bili aż do krwi za najmniejsze przewinienia.Doznała okrucieństwa głodu,nędzy oraz poniżenia.Jednak pomimo losu jaki ją spotkał nigdy nie traci nadziei.Nadziei na powrót do domu,bo pragnie innego życia.
.🌸
Dziewczyna przez to co przeszła doznała takiego szoku,że zapomniała nawet własnego imienia.Handlarze nadali jej nowe imię ”Bakhita”,co po arabsku znaczy“Szczęściara”.Okrutną pamiątką z niewoli pozostał jej także tatuaż w wielu miejscach na ciele,który wycięto na”żywca”brzytwą.W tej nieustannej walce Bakhita zawsze w głębi ducha wierzyła w odmianę swego losu.Nadzieja ta pojawiła się z chwilą,gdy młodą niewolnicę zakupił włoski konsul.Odtąd jej życie potoczy się zupełnie inna ścieżką.Bakhicie zmarła 1947 a w 2000 roku została uznana przez Jana Pawła II za świętą.Bakhita zostaje pierwszą sudańską i afrykańską świętą.
.🌸
”Bakhita”to refleksyjna powieść pełna okrucieństwa jakie może zgotować człowiek drugiemu człowiekowi...

Bakhita to niewolnica z Sudanu, która po sprzedaniu jej do Włoch, dzięki swoim licznym zaletom odzyskała wolność, została zakonnicą, a w 2000 roku papież Jan Paweł II ogłosił ją świętą. Powstał film biograficzny o jej życiu, a ja całkiem niedawno przeczytałem książkę o jej życiu „Bakhita”.

Z okładki możemy dowiedzieć się że:
Z czarną jak heban skórą i oczami jak migdały była prawdziwą pięknością. A przy tym cennym łupem. Porwana w 1877 roku jako kilkuletnia dziewczynka z rodzinnej wioski w Darfurze na zachodzie Sudanu, zaznała wszelkich możliwych okrucieństw niewoli. Zapomniała, jak brzmiało jej imię, więc arabscy handlarze ludźmi nazwali ją przekornie Bakhita – Szczęściara. Wykupiona przez włoskiego konsula opuściła Afrykę, ale nie od razu stała się prawdziwie wolna. Dopiero wyrok weneckiego sądu w 1889 roku przyznał jej prawo do pełnego decydowania o sobie. Przyjęła chrzest i jako Józefina resztę życia spędziła w zakonie, odznaczając się wierną, pełną miłości, ciepła i troski służbą. Zmarła w 1947 roku, a w 2000 Jan Paweł II ogłosił ją świętą.
 W tej pięknej, pozbawionej patosu i wysoko ocenionej przez francuską krytykę powieści o zniewoleniu i poszukiwaniu wolności, Véronique Olmi ukazuje powikłany los bohaterki, jej heroizm oraz wewnętrzną siłę, której ukryte źródło biło w kilku zaledwie wspomnieniach z rodzinnego domu. Jest to także powieść o miłości, bezgranicznym oddaniu i pokorze. O tym, jak zachować nadzieję i człowieczeństwo mimo przeżytych cierpień...