Cytaty z książki "Bagno Zgnilizny"

“Nienawidził jej. Widział, jak hamuje swój śmiech. Miał ochotę rozkwasić jej gębę. Chwycić za włosy, uderzyć twarzą o podłogę, a potem rozorać nią posadzkę. Widział w swojej głowie, jak to robi.”

“Słońce w końcu schowało się za horyzontem, a ciężkie chmury zasłoniły niebo. Spadły pierwsze krople deszczu. Z wejścia do magazynu wypłynęła smuga światła, gdy drzwi się uchyliły. Nie czekał dłużej. Ruszył przed siebie, w biegu wyciągając katanę z pochwy. Pierwszy wampir wyszedł na zewnątrz, a jego głowa potoczyła się po mokrej trawie.”

“Dawał mu więcej swobody, to wpadał w kłopoty, gdy z kolei kontrolował go za bardzo, ten buntował się i oczywiście wpadał w kłopoty.”

“Kiedy jednak pierwszy raz opuścił wioskę i zobaczył, jak wielki jest świat i jak nic nieznacząca jest ich osada w środku lasu, zrozumiał, że to wszystko, do czego wcześniej dążył, jest nic niewarte.”

“To wszystko, co się dzieje tam, daleko, nie jest w naszej obronie. A przynajmniej nie bezpośrednio. Czasem lepiej się wycofać i przeżyć, by móc w przyszłości na coś jeszcze się przydać, niż zginąć bezsensownie podczas misji, która i tak nie ma szans powodzenia.”

“Najczęściej zmysły wyostrzały się samodzielnie, nawet nie musiał o tym myśleć. Kiedy znajdował się w sytuacji zagrożenia lub za bardzo odpłynął myślami, jego ciało przejmowało kontrolę i reagowało samodzielnie. Mógł lepiej widzieć, więcej słyszeć i czuć, zwiększał mu się refleks, siła i prędkość. Mógł zareagować, zanim w ogóle o tym pomyślał.”

“Nie wiem, czy wrócę (...) Ale jeżeli mi się nie uda, pamiętajcie, że zawsze byliście moimi przyjaciółmi i zrobiłbym dla was dokładnie to samo, co teraz dla Mai. Uważajcie na siebie. Nie pozwólcie, aby to się powtórzyło.”

“Promieniowała od niego siła, której wcześniej nie widzieli. Podejrzewali, że to złość, którą odczuwał, wywołała taki efekt. Jego ruchy były opanowane, a mimo to nikt nie miał wątpliwości, że szalała w nim burza.”