Opinia na temat książki Aythya

Dzisiejsza recenzja będzie trochę inna, ponieważ nie zamierzam Wam zdradzać z fabuły książki więcej, niż w opisie wydawcy. „Aythya” jest tak wyjątkową historią, że nie odbiorę Wam przyjemności odkrywania jej osobiście.

Aythya wędruje po świecie jedynie w towarzystwie swojego konia. Pewnego dnia trafia w zasadzkę rozbójników i wtedy poznajemy jej niesamowite umiejętności. Dziewczyna zasłania swoim ciałem małego chłopca przez co zastaje trafiona strzałą, rozbójnicy nie maja sumienia zostawić jej na śmierć. W ich obozie, dziewczyna zostaje wyleczona i pierwszy raz nawiązuje coś na kształt przyjaźni. Wtedy zaczyna się jej droga ku wyzwoleniu od demonów przeszłości.

Znacie to uczucie, gdy brak wam słów by wyrazić swój zachwyt? Bo ja po przeczytaniu tej książki znam je doskonale. To historia, która zawładnęła moim sercem i duszą od pierwszej strony. Jest tak świetna, że pierwszy raz miałam tremę, przed objęciem jakiejś książki patronatem. Paola ma świetny warsztat, nie tylko nie domyślicie się, że to debiut, ale pomyślicie, że to pozycja z top ten „New York Timesa”. Przez książkę się płynie a słowa sprawiają, że macie ochotę wyjść do lasu, poczuć jedność z naturą i spotkać bohaterów książki.

„Aythya” to swojego rodzaju powieść drogi, która przekazuje nam wiele uniwersalnych mądrości o lojalności, miłości, walce z przeciwnościami losu i tym, że nie ważne jak nas wychowano - ważne jest to kim chcemy być. Jest to również pierwsza książka z motywem ‘reverse harem”, która trafiła do mojej biblioteki, nie brak w niej pikanterii, ale bardzo wysublimowanej i eleganckiej. Całość dopełnia przepiękne wydanie: barwione brzegi, cudowna wklejka i hipnotyzująca okładka. Żałuję, że nie mogę jej znów przeczytać po raz pierwszy, ale mam nadzieje, że Paola jeszcze nas czymś zaskoczy.