Niniejsza książka adresowana jest do osób zainteresowanych profesjonalnym wykorzystaniem metod rysunkowych zarówno w diagnozie, jak i w terapii. Autorka poszukuje patogramów w twórczości plastycznej dzieci neurotycznych, zwracając uwagę na szczególną wartość rysunku dziecka w aspekcie projekcyjnym, a zatem i diagnostycznym, pisząc "wartość diagnostyczna wytworu plastycznego dziecka jest o wiele wyższa niż w przypadku osób dorosłych, ze względu na spontaniczność i wrażliwość dziecięcą, brak autokrytycyzmu oraz konwencji. ( ) Badana była populacja dzieci w wieku 10-11 lat, a więc takich, których twórczość zalicza się do okresu tzw. ideoplastyki i w związku z tym cechuje ją autentyzm i spontaniczność".