Opinia na temat książki Architektura uczuć

Poszłam za ciosem. Po "Ochroniarzu" sięgnęłam po debiut Meg Adams. Nie zawiodłam się. Było równie mega jak poprzednio. Książka równie zamotana, do końca nie wiadomo co się wydarzy. Znowu ciekawy, nieoklepany pomysł na fabułę. Na początku wydaje się, że będzie prosto: klasyka gatunku typu "love-hate" i coś w tym jest ale dochodzą elementy kryminały, a może nawet thrillera i całość daje fajny efekt.
Sławny architekt David i odważna projektantka Oliwia we wspólnej grze. Niebezpieczne sekrety, skrywane tajemnice, więzi z przeszłości, fałszywi przyjaciele, a wszystko to wiedzie bohaterów na pewną zgubę.
Początkowa niechęć między Oliwią i Dawidem podsycana konkurowaniem w pracy przeradza się gorący romans. Chemię między nimi czuć od samego początku.
Plus za lokację książki w Krakowie. Mam duży sentyment do tego miasta i znam je niemal od podszewki dlatego z łatwością mogłam sobie wyobrazić miejsca odwiedzane przez bohaterów.
Język M. Adams na szczęście jest prosty, łatwy w odbiorze, a jednocześnie soczysty. Bez niepotrzebnego patosu, górnolotnych porównań i Bóg wie jakich wysmakowanych zabiegów stylistycznych, które w teorii mają nadawać książce głębię i niepowtarzalność, a w praktyce gubią fajną fabułę w gąszczu nieumiejętnego filozofowania.
Prostota zawsze najlepiej się sprawdza i super, że autorka poszła w tę stronę.
Okładka jakoś nie przypadła mi do gustu. Nie pasuje mi do tej książki ;(
Polecam.