Książka ta powstała w wyniku zainteresowań obecnością historii (res gestae) w teraźniejszości w różnych formach, między innymi kultury masowej [...] W środowisku akademickim coraz częściej dostrzegamy, że historycy nie mają monopolu na wygłaszanie sądów o przeszłości, na jej penetrowanie i rekonstruowanie. Unaoczniamy sobie, że nowoczesne społeczeństwa ufają nie tylko naukowcom, że chętniej słuchają tych, których siła perswazji jest większa, a argumenty i wizje przeszłości bliższe estetycznym, etycznym i epistemologicznym oczekiwaniom. Wydaje sie nam, że posiadamy kontrolę nad wykorzystaniem naszej pracy, choć wiemy zarazem, że używanie i nadużywanie historii przez na przykład władzę polityczną jest z pewnością, jeśli nie odwieczną, to co najmniej dwustuletnią tradycją [...]. Interesuje mnie, jak od czasu radykalnej zmiany, czyli zmiany systemu politycznego w Polsce w 1989 r., zmienił się dyskurs publiczny i prywatny wokół narodowej partyzantki.