Zamiarem autorów było przedstawienie przemian kulturowych, obyczajowych i świadomościowych, jakie dokonały się we wsi po 1970 r. [...] Ta jednak okoliczność, że obydwoje są aktywnymi zawodowo turkologami, wzbogaciła książkę o pewien wymiar, nieobecny w pracach ich poprzedników. Z lektury książki dowiedzieć się można nie tylko o prawie i kulturze politycznej współczesnej Turcji. Wyjaśniając bowiem sprawy potomków polskich mieszkańców wsi Polonezköy autorzy dużo uwagi poświęcili opisom obyczajów i kultury współczesnych Turków. Uważam te opisy z bardzo cenne poznawczo i nadające książce szczególną wartość.
[....] wspomniane dotąd walory książki sprawiają, że znajdzie ona odbiorców nie tylko wśród etnografów i turkologów. Może ona z pewności liczyć na szeroki krąg odbiorców wśród przedstawicieli różnych specjalności z dziedziny nauk społecznych. Ale również - w co nie wątpię - zainteresuje każdego, kto kiedykolwiek słyszał nazwę Adampol.
(Z recenzji prof. dr. hab. Stanisława Zapaśnika)
[....] wspomniane dotąd walory książki sprawiają, że znajdzie ona odbiorców nie tylko wśród etnografów i turkologów. Może ona z pewności liczyć na szeroki krąg odbiorców wśród przedstawicieli różnych specjalności z dziedziny nauk społecznych. Ale również - w co nie wątpię - zainteresuje każdego, kto kiedykolwiek słyszał nazwę Adampol.
(Z recenzji prof. dr. hab. Stanisława Zapaśnika)