Abonent chwilowo nieosiągalny

Bardzo dobrze mi się tę książkę czytało, bo po pierwsze ks. Boniecki świetnie włada piórem, a po drugie umie dobierać sobie znajomych.. I to klucz, według którego autor wybrał postacie godne wspomnienia jest w tej książce najważniejszy. Nie ma tu wielu czołowych postaci z gazet i mediów, choć i znani są, ale są autorytety albo ludzie mądrzy oraz związani z Tygodnikiem, ale nie tylko. Czytając przypatrywałam się na to, na co ks. Boniecki w swym owocnym życiu zwracał uwagę przy dobieraniu znajomych i uważam, że to godne naśladowania i podkreślenia, bo każdy szuka podobnych sobie. Tutaj mamy plejadę ludzi, którzy są autentyczni i szczerzy w swoich poszukiwaniach prawdy, nietuzinkowi, zaangażowani w to co robią, w prawdę, ale i otwarci na świat, nie zasklepieni w skorupie. Ks. Boniecki nie boi się ekumenizmu i Europy. Takie to teraz rzadkie...