Opinia na temat książki Biuro skradzionych wspomnień

Niemalże do ostatniej strony, czy raczej minuty miałam potężne wątpliwości co do tego, z jakim gatunkiem literackim się mierzę, a nawet teraz, mimo jasnej deklaracji autorki, nie mogę pogodzić się ze faktem, iż była to stuprocentowa fikcja.Wielokrotnie bowiem czytałam powieści o tematyce Holocaustu, które spłycały lub romantyzowały zagadnienie, depcząc tym samym pamięć ofiar i ich rodzin. W tym przypadku jednak zachowano delikatność i wstrzemięźliwość językową,pozwalające skupić się na historii bez odbijania się od zbyt patetycznych lub zbyt infantylnych sformułowań. Dzięki zastosowaniu kompozycji szkatułkowej czytelnik może natomiast dostrzec złożoność i powszechność zjawiska Zagłady.