Opinia na temat książki Zamknięty pokój

„Są okropieństwa, których miłość nie jest w stanie wymazać…”

Ależ to było dobre!!! Ileż sprzecznych emocji kotłowało się w mojej głowie podczas lektury tej książki? Ileż znaków zapytania? Ileż niedomówień…

Czytałem. A im głębiej wnikałem w historię Emily i Elizabeth ręce drżały mi i pokrywały się lepkim potem, miałem trudności ze złapaniem oddechu, a serce kołatało mi tak mocno, że aż powodowało ból w klatce piersiowej. Mimo tak silnych emocji brnąłem dalej przesuwając wzrok po czytanych literkach.

Emily i Elizabeth. Siostry - bliźniaczki. Osoby, które w dzieciństwie doświadczyły okropnych rzeczy. Poniżane i terroryzowane przez własną matkę! W pewnym momencie życia trafiają do rodziny zastępczej, gdzie doświadczają emocji nigdy nie poznanych – miłość, ciepło, szacunek.

Autorka pokazała mi świat osoby, która doznała silnej traumy, w wyniku której stworzyła sobie świat, który oddzielał ją od tego, co działo się naprawdę…

"Zamknięty pokój " to thriller podszyty niepokojem, mroczną atmosferą, aurą bólu i grozy. To książka, która snuła się powoli. Wolne tempo pozwalało delektować się emocjami jakie z niej wypływały. Powolutku zżerała mnie od środka…

Nie była to łatwa lektura. Lucinda Berry po raz kolejny skradła moje serce. Skrada. Porozrywała na drobne kawałki. I pozostawiła…

Zakończenie tej historii wprowadziło mnie w stan osłupienia. Totalnie zaskoczony nie potrafiłem się otrząsnąć. Miałem ochotę pozostać w domu. Zamknięty w czterech ścianach. W stanie pustki. Gapiąc się w nicość.