Literatura "dla kucharek"

Bardzo lubię książki Moniki Szwai, Ireny Matuszkiewicz,Izabeli Sowy i pewnie wielu innych pisarek,któe mi w tej chwili umknęły z pamięci. Jestem fanką sag skandynawskich i żałuję braku funduszy na nie,oczywiście też nie wszystkich bez wyjątku.
Jednocześnie nie noszę książek Małgorzaty Kalicińskiej czy Katarzyny Michalak,nie znoszę i już głownie języka jakim są pisane,niczym wypracowanie szkolne.

Ja Katarzyny Michalak też nie lubię,ze względu na warsztat.A Kalicińska, mimo, że warsztat ma niespecjalny, to ksiązkami o rozlewisku mnie urzekła, nie wiem dlaczego:) Chyba ma po prostu dar opowiadania.

A już się ucieszyłam, że polecacie dobre książki kucharskie :(
Niestety na razie z tą odsłoną "literatury dla kucharek" mam mało wspólnego, ale chętnie poczytam co zachwalacie.

@ la pinguin dla ciebie polecam "Ksiązkę poniekąd kucharską" Joanny Chmielewskiej:)

Ja lubię Katarzynę Grocholę, a co! I "Dziennik Bridget Jones" również.

Ja dodam Witkiewicz Magdalenę i Maję Kotarską.I tak w ogóle to zdarzalo mi się spotkać niektórych zadufanych w sobie znajomych czytających ukradkiem Szwaję czy Kalicińska:) Nie rozumiem tego snobizmu czytelniczego. Ja czytam wszystko na co mam ochotę i nie zamierzam się tym chwalić ani wstydzić.

A swoją drogą, co do chwalenia i wstydzenia, widzieliście hitową torbę?

http://www.dziennikwschodni.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20120710/KRAJSWIAT/120719967

Bardzo snobistyczne, ale mnie się podoba!

Chcę taką! Włoże tam Plastusiowy pamiętnik:)

Bardzo lubię takie książki. Zawsze, dy mam ochotę na coś lekkiego i przyjemnego to sięgam, np. po Grocholę, albo Griffin. Lubię kobiecą literaturę, w końcu jestem kobietą :)

"Bridget Jones" wspominam bardzo miło, niemal płakałam przy niej ze śmiechu :) Swego czasu miałam fazę na oglądanie latynoamerykańskich produkcji podobnie jak @Honorata77, więc gościły u mnie nie tylko argentyńskie, ale i wenezuelskie czy brazylijskie.

Pomysł z torbą bardzo przypadł mi do gustu. Chętnie przygarnęłabym jedną dla siebie :)

@ castiel ja kiedyś, zanim do pracy poszłam, oglądałam telenowelę argentyńska i powiem ci, że lepsza była od tych naszych rodzimych obyczajówek, które padają po kliku odcinkach, co z resztą mnie nie dziwi.

sama pamiętam, jak zachwycałam się "Zbuntowanym aniołem" :) do dziś lubię sobie obejrzeć, coś w tym stylu...
w końcu człowiek nie może całe życie "karmić się" tylko arcydziełami literatury czy kinematografii.

Izabela Sowa, seria owocowa! <3 tak tak tak!

No proszę,sporo nas:) Zbuntowanego anioła na studiach w akademiku całą ekipą i to mieszana (panie i panowie) oglądaliśmy:)

Ja Zbuntowanego też lubiłam. :>

Ja też, ja też :)
A literatura amerykańska w stylu "Nianka", "Niani w Nowym Jorku" czy "Mamzilli" się liczy? Bo taką uwielbiam i poczytuję dla odprężenia.

Jak dla mnie to tak, liczy się:) Dobrzucę Magdalenę Kordel.

O "Zbuntowany anioł" to jedyna telenowela ,którą śledziłam odcinek po odcinku.

Kocham książki Szwai bo są prześmieszne i wzruszające. Izabela Sowa, tu zgadzam się z waniliową, że seria owocowa jest świetna, pozostałe mi się nie podobały. Ponadto ostatnio przekonałam się do Katarzyny Zyskowskiej -Ignaciak i Anny J. Szepielak. Przede mną jeszcze spotkanie z książkami Bogny Ziembickiej i Magdaleny Kordel, zwłaszcza tej ostatniej nie mogę się doczekać:)
Ps. Zbuntowanego oglądałam i była to jedna z dwóch telenoweli, które mi się podobały, druga to Paloma:)

Ja pamiętam jak wszyscy oglądali pierwszą u nas latynoską telenowelę "Niewolnica Izaura";)
Kraków się wyludniał w niedzielne popołudnie. Mieszkałam w internacie gdzie zdecydowana większość to chłopcy byli (ok. 200, a dziewcząt coś koło 30) i w czasie filmu na świetlicy szpilki nie można było wcisnąć. To były czasy...

Co do literatury to b. lubię Monikę Szwaję, Katarzynę Michalak, niektóre książki Katarzyny Grocholi i Magdaleny Kordel.
Co do Kalicińskiej to, moim zdaniem, bardzo nierówno pisze - część podobała mi się ale coś ze dwie to już niekoniecznie...
Nikt nie wymienił Aleksandry Tyl, więc nie wiem, czy sie mieści w "gatunku" - ale jeśli tak, to też mi sie bardzo podoba:)

Zauwazcie jedną rzecz, wszyscy , wymieniamy tylko polskich autorów:) Czyżby zagraniczni czytadeł nie pisali? A może nieświadomie mamy jednak gorsze zdanie o rodzimej literaturze? Zastanowiło mnie to.

Mnie się wydaje, że to nie my mamy gorsze zdanie o rodzimej literaturze (przynajmniej ja nie mam) tylko różnego rodzaju środowiska "opiniotwórcze", którymi się często sugerujemy.

Bo na ten przykład jedna pani w telewizji, radiu czy gazecie wypowiedziała się, że Grochola to jest be, fuj, i ogólnie grafomanka. I zaraz całe stadko osób, które chce być trendy i na topie powtarza za ową panią jaka ta Grochola jest do bani. A tak naprawdę do podusi, jak nikt nie widzi ową Grocholą się zaczytują. Bo przecież liczby mówią same za siebie - na większości list bestsellerów króluje ta "literatura dla kucharek" właśnie, a kolejki do tego typu książek w bibliotekach są niemal takie jak do mięsnego w stanie wojennym.

A teraz dajmy na to jesteś w towarzystwie na opinii którego Ci zależy i tam właśnie od czci i wiary odsądzają ową Grocholę (czy inną Kalicińską) - kto odważy sie bronić do ostatniej kropli krwi ulubioną autorkę i wyjść na ostatniego głąba co to nie czyta jakiejś ambitnej prozy egzystencjonalnej tylko fajne czytadełka? Niewielu niestety...

Co do literatury zagranicznej to chyba jest podobnie jak z naszą, tylko nie ma takiej medialnej nagonki i czasem nie zdajemy sobie sprawy, że się właśnie literaturą drugiego sortu zachwycamy;)

@ Amek, ja będąc w liceum zaczytywałam się tylko ambitną literaturą, chodziłam tylko do kina studyjnego, teatru, opery, filharmonii. Wtedy nawet nie sięgałam po lekką literaturę, bo uważałam, że jest do bani i w ogóle co ja się będę zniżała do czytania takich niewartościowych utworów:) Na szczęście z czasem zmądrzałam, nabrałam dystansu i zaczęłam sama decydować co jest dla mnie dobre i wartościowe. Najczęściej człowiek nabierając warości własnej potrafi nabrać do wielu spraw dystansu. Niestety nie wszyscy i pewnie stąd mamy snobów dla których wszystko poniżej Prousta czy Joyca nadaje się tylko do palenia w piecu.

Ano właśnie...
Ja mam taką (trochę pokrętną) teorię, że może nie tyle wybór takiej książki z nurtu popularnego, ale publiczne przyznanie się, że od noblistów wolę poczytać coś lekkiego stanowi w pewien sposób wyznacznik jakiejś dojrzałości - czytam co czytam i robię to dla siebie a nie dla akceptacji pseudoprzyjaciół. Bo prawdziwy przyjaciel zaakceptuje mnie z całym dobrodziejstwem inwentarza...

Nie ujmuję nic noblistom, bo też ich czytuję (raczej tych sprzed lat) ale jak przyjdę do domu z pracy całkiem padnięta, to wspomniana wyżej Grochola na 100% wygra nawet z najlepszym z nich.

Co do Grocholi - moja mama konsekwentnie nie może jej znieść, a jest dosyć sporą literatką, ja jednak bronię jej bardzo ;-)

@ Anek, dokładnie.Gdy człowiek nie pracował, nie był taki wymęczony rzeczywistością, brutalną dodajmy, to i ksiązki czytał poważniejsze i cięższe tematycznie.Teraz po całym dniu pracy, opłaceniu rachunków i zaglądaniu do portfela, czy coś tam jeszcze zostało,chcę oderwać się od rzeczywistości i tu wygrywają właśnie Kalicińska czy Kordel z każdym noblistą na przykład.

@Honorata77, myślę, że wymieniamy tylko polskich autorów dlatego, że oni nam się najbardziej kojarzą z taką kobiecą literaturą, gdzie niekoniecznie musi to być zaraz romansidło, a zagraniczne autorki jak Nora Roberts, Danielle Steel czy Jodi Picoult kojarzy się raczej z romansem niż z obyczajem. Z racji, że Picoult jest tak bardzo zachwalana zaczęłam czytać jedną książkę i po 70 stronach odłożyłam. Wrócę do niej, bo kończę zaczęte książki, ale to będzie raczej ciężka lektura:) Ale może są na kanapie dziewczyny, które lubią wspomniane autorki i chwała im za to. Nie można czytać tylko tego co wypada. Czytanie ma sprawiać przyjemność:)

@ inter
Bo Grochola jest trochę nierówna - bardzo podobał mi się "Kryształowy anioł", "Trzepot skrzydeł" uważam za jej najlepszą książkę, a np. "Nigdy w życiu" niespecjalnie mi się podobała, za to film na jej podstawie bardzo - ale to może dzięki grającej Judytę Danucie Stence...

Ja Picoult nie trawię, ale np taką Philippę Gregory czytam namiętnie:) I rzeczywiście,czasem zagranicznych autorów cięzko przyporządkować do jakiejś kategorii. W/w Gregory równie dobrze można uznać za autorkę romansów, obyczajówek a nawet spopularyzowanych ksiązek historycznych.Dla mnie to czytadła i tyle:) A czytanie jej ksiązek sprawia mi przyjemnośc i tak jak wcześniej Scorpionica, Anek i inne osoby napisały, o to właśnie chodzi.