Henryk Sienkiewicz

W swoich czasach Sienkiewicz był taką polską Meyer, haha.

Ja bardzo lubiłam jego szkolne lektury, takie przyjemne czytadła. Nawet kiedyś zabrałam się za "Pana Wołodyjowkiego", ale inne czekające lektury sprawiły, że porzuciłam go w połowie - kiedyś do tego wrócę.

Ja też przy którejś stronie "Krzyżaków" zaczęłam go darzyć szczerą nienawiścią, ale jak już się przebrnie przez pewną ilość stron to człowiek się przyzwyczaja do języka i już skupia się na wątku. Tak samo zresztą jak w "Chłopach", ale tam to już dzieje się istna "Moda na Sukces" i mało kto na niego tak narzeka.

Cocophilia

W swoich czasach Sienkiewicz był taką polską Meyer, haha.

HAHAHAHAH! dobre :D

Ej, nie ma co narzekać na naszego Wielkiego Pisarza. Fakt, że lektury zniszczyły wśród "narodu" jego twórczość. Oj wymęczyli nas w szkole z tych lektur. Z drugiej strony był to pierwszorzędny pisarz z tych drugorzędny. No i "krzepił" nas ile wlezie. Taka prawda. Nawiązując do jednej z wypowiedzi - w 21 wieku jednak chyba trzeba by zapodawać młodzieży inne lektury. Tak myślę choć to temat do głębszej dyskusji.

"Przecież i tak każdy czyta albo streszczenie, albo ogląda film."
Oj, nie każdy ;).

@vanilla - taka prawda :). Kolejne fragmenty powieści Sienkiewicza były umieszczane "odcinkami" w czasopismach i robiły po prostu furorę, ba, mogę się założyć, że wśród Polaków były wtedy bardziej "na topie", niż teraz "Zmierzch". Dowodzą tego choćby listy fanów skierowane do Sienkiewicza, w których ci umieszczali prośby... np., żeby autor nie uśmiercał Podbipięty, bo to przecież taka fajna postać ;). Na każdy kolejny "odcinek" czekano z zapartym tchem. :)

"Krzyżaków" akurat niezbyt lubiłem, ale np. "Potop" bardzo mi się spodobał.

"Pisał ku pokrzepieniu serc. Dobra. Serce pokrzepione, po co to dalej wałkować w szkołach?" - bo to część naszej historii, a naród nieznający swojej historii umiera. Oczywiście, to, co Sienkiewicz z historią robił w swoich utworach to już inna bajka ;).

"Pisze w takie nieprzystępny sposób, nad jego tekstem trudno się skupić." - Czy ja wiem? Archaizacja na pewno była celowa, ba, przynajmniej widać, że się do swojej pracy solidnie przykładał (choćby namiętnie studiował "Pamiętniki" Paska). Poza tym ma specyficzny styl, bardzo odmienny od dzisiejszego i dlatego pewnie trudno się na niego "przestawić". Kwestia oczytania, da się przywyknąć.

Ogółem sienkiewiczo-maniakiem żadnym nie jestem, nie szaleję za nim, ale za coś przecież jest ceniony - i ja również go szanuję. Jedyne, co mnie drażni, to zbytnia patetyczność, ale taki był wymóg jego czasów. Poza tym nie mam mu absolutnie nic do zarzucenia.

Za utworami Sienkiewicza nie przepadam, ale muszę przyznać, że teraz prawie nie zdarzają się tacy autorzy. Do napisania książek przygotowywał się latami, zbierał materiały, podróżował. Musiał nauczyć się pisać w zupełnie innym języku, zupełnie już wtedy zapomnianym, przyswoić wiadomości z historii Polski. To nie był człowiek, który jednego dnia pomyślał, żeby napisać książkę, a drugiego miał już pierwszy rozdział. I faktem jest, że jego powieści, artykuły i relacje z podróży robiły furorę. Znał się na rzeczy po prostu.

Przyznam się, że w liceum nie doczytałam "Potopu" do końca-choć podobała mi się książka. Dopiero na studiach sięgnęłam po inne jego powieści, ponieważ moja mama zgromadziła większość jego powieści. Moja ulubiona to "Rodzina Połanieckich".

A ja uwielbiam całą "Trylogię". "Potop" to dla mnie majstersztyk. A z mniejszych rzeczy nowela "Jamioł" to dla mnie mistrzostwo świata.

A ja przyznam się, że nie przeczytałem nic Sienkiewicza. Próbowałem kilka razy, ale nie mogłem przebrnąć. To raczej nie była kwestia Sienkiewicza, ale nie byłem w nastroju na czytanie takich książek.

Teraz pod wpływem Komudy mam w planach całą trylogię.

I Andrzej Sapkowski i Jacek Komuda sami przyznają się ile Sienkiewicz dla nich znaczy w ich twórczości.

@frodo
często powracam do tej noweli :)

Frodo, mnie Komuda wciągnął po prostu w tamten okres. Z historii bardziej lubiłem okres wczesnego średniowiecza, starożytności i współczesną historię niż okres od XV do XIX wieku. Komuda to powoli zmienia :-)

No i Pan Jacek ma solidne przygotowanie do pisanie. Sam jest z wykształcenia historykiem. A XVII wiek to czas i naszej orężnej i wielkich klęsk np. - Bitwa pod Batohem w 1652 r. (u Komudy opowiada o tym jego "Bohun").

Sienkiewicza nie cierpi większość moich znajomych. Mnie on jakoś specjalnie nie przeszkadza. Przyznam bez bicia, że nie przeczytałam "W pustynie i w puszczy". Przeczytałam natomiast "Krzyżaków" i muszę przyznać, że podobało mi się. "Latarnik" też był niezły. Natomiast słynną "Trylogię" mam w planach przeczytać.

Frodo - widać wiedzę Komudy w jego książkach, i co najważniejsze: podaje ją w przystępny sposób.

Oczywiście. Jestem gorącym zwolennikiem twórczości Pana Jacka i polecam również serial "Rycerze i rabusie" gdzie ważną postacią jest Jacek Dydyński, bohater jego powieści.

Ja jako ta gawiedź uczniowska na początku rzeczywiście nie mogłam znieść Sienkiewicza, ale przekonałam się do niego pod wpływem "Quo vadis". A teraz przymierzam się do "Ogniem i mieczem" :)

Ja tam czytałem całą Trylogię i to nie w LO czy Gimie. Po prostu jak byłem mały:)

Całą Trylogię przecztałem, tak samo jak Krzyżaków, W pustyni i w puszczy. Do Sienkiewicza odnosiłem się też w mojej prezentacji maturalnej ("Powieść i histroyczna i s-f. jako formy opisywania rzeczywistości czy ucieczki od niej") i bardzo lubię tego autora. Uczniowe nie lubią Sienkiewicza, ponieważ na lekcjach jego powieści omawia się jako ociekające patosem patriotyczne i oczywiście obowiązkowe pozycje. To automatycznie rodzi bunt ze strony osób, które już pokrzepionych serc nie potrzebują bo w wolnej Polsce żyją.

Od Sienkiewicza tylko Krzyżaków, jednak jako, że czytałam z przymusu, jako lekturę szkolną, nie potrafię spojrzeć na nią przychylnym okiem. Krzyżacy dłużyli mi się niemiłosiernie i wątpię bym kiedyś z własnej woli sięgnęła po inne książki Sienkiewicza

Z Sienkiewicza czytałam tylko lektury: Krzyżacy i Potop. Gdy czytałam Krzyżaków byłam jeszcze młoda i głupia i nie doceniłam tej książki. Z Potopem było inaczej, podobał mi się, nawet mimo tego, że z początku nastawiłam się negatywnie.

No nie! To tylko ja jestem taka "dziwna"? Według mnie Sienkiewicz to wspaniały autor. Nawet fakt, że zdarzało mu się trochę błędów historycznych wpleść w tekst, to nic. Dla mnie, nic nie zniweluje tego fenomenu.

W podstawówce czytałam "W pustyni...". Dla mnie? Taka sobie.
Później nastali "Krzyżacy". Trochę może i ciężko było ale dałam radę. Cała fabuła bardzo pociągająca. Jako jedyna przeczytałam całość.
Potem "Latarnik". Cenny utwór.
Następnie "Quo Vadis" - moja osobista miłość. Czytając ją, miałam wrażenie, że biorę w tym udział. Bardzo wciągająca. Ciekawa wizja chrześcijaństwa, oraz przepięknie opisana miłość Winicjusza i Ligii. No i interesująca postać - Petroniusz. :)
A potem to już wszystkie nowele były. Między innymi "Za chlebem", "Szkice węglem" - również piękne. Przerazające, ale piękne.
A no i w między czasie był "Janko..." jeszcze ;)

W każdym razie miałam ochotę zlinczować autora tego wątku ;)

Sienkiewicz jest dla mnie zbyt... pozytywistyczny. Czyli dokładnie taki, jaki powinien być. Pisał w innych czasach, dla innych ludzi. I mimo iż Krzyżacy (a właściwie cała trylogia) ujdą w tłoku, to reszty nie trawię. To całe gawędzenie "ku pokrzepieniu serc" powoduje u mnie mdłości. Nie mniej jednak, warto go znać i przeczytać wszystkie jego lektury, bo wielkim polakiem był i mądrze pisał. Wartości jakie przekazuje są uniwersalne, nawet jeżeli styl trąci myszką.

Ja pamiętam, że mi się "W pustyni i w puszczy" podobało, ale chyba 10 lat temu czytałam to nie pamiętam prawie nic.
Reszty "nie zniese".

To zależy kiedy się przeczyta jego książki i oczywiście z jakim nastawieniem. Trylogię przeczytałam dawno, w czasach przedgimnazjalnych (w dziwnej kolejności bo Potop, Pan Wołodyjowski, Ogniem i mieczem- ale pierwsza część jest najtrudniejsza w odbiorze więc warto ją sobie zostawić na koniec jak już reszta wciągnie) , później do niej kilkukrotnie wracałam i podobała mi się zawsze. Za to, namiętnie przez uczniów oglądane, filmy są jakości średniej i momentami nawet koło książki nie stały.

Ja go nie lubię bo chodziłam do szkoły jego imienia i cały jego życiorys, powieści i podróże były wałkowane co roku na dniu patrona. Do znudzenia. W jego utwory da się wciągnąć, ale przynajmniej w moim przypadku trzeba mieć sporo zapału aby przebrnąć przez początek(jakieś pierwsze 100 stron), bo potem już idzie gładko :)

Klasyka. Zgadzam się z Frodo i Przemkiem. Komuda zdecydowanie bardziej przybliża młodym czytelnikom czasy Polski sarmackiej, jednakże Pan Henryk był prekursorem i piewcą gatunku powieści historyczno-przygodowych z czasów kontusza i batorówki. Ja czytałem "Ogniem i mieczem" oraz "Potop" a dopiero później, "Krzyżaków", którzy w porównaniu z przygodami Skrzetuskiego i Kmicica, wypadają, IMHO, blado.
Ostatnio pokusiłem się nawet i obejrzałem serial "Rodzina Połanieckich" wg. powieści autora, ale za książkę się racze nie wezmę. Może teraz czas na "W pustyni i w puszczy" lub "Quo vadis"? W podstawówce przeczytałem tylko bryki i wstyd mi do dziś...

Będąc w 3 klasie podstawówki zabrałam się za "W pustyni i w puszczy". Muszę przyznać, że mimo początkowych problemów z przebrnięciem, potem mnie wciągnęło do książki :) Następnie tę samą książkę przerabiałam w 5 klasie. Rok temu miałam "Krzyżaków" i chociaż na początku musiałam się przestawić na inny język i odbiór, to przeczytałam. Nie zawiodłam się, ale z pewnością gdyby nie ograniczenie czasowe (musiałam pędzić, by skończyć, inaczej bym nie zdążyła), czytanie sprawiłoby mi większą przyjemność. Na razie do Sienkiewicza zrażona nie jestem i mam zamiar w liceum również przeczytać kolejne jego lektury :)

,,Krzyżacy" - w szkole NA SZCZĘŚCIE mieliśmy osiem rozdziałów. Gdyby nie to, chyba bym umarła od tych archaizmów. Kompletnie nie rozumiałam wątków. :/

Ejjj, co taka nagonka? Dla mnie Sienkiewicz jest mistrzem słowa pisanego, posiada świetne poczucie humoru i większość osób jest do niego źle nastawiona "bo historycznie, bo grube tomiska, bo lektury". Nie wiecie co tracicie :) Tolkien jest nudniejszy :P