“- W tym roku mam Brązowego Paszteta. - Aha. I co, powinnam ci może pogratulować? - Bo ja wiem? Wolałabyś, żebym dalej była Złotym? - Wolałabym, żebyś w ogóle nigdy nie była wybierana. - Było nie iść do łóżka z takim obrzydliwym staruchem. - Nie wyrażaj się źle o ojcu. - Nie można wykluczyć, że byłby ze mnie dumny. - Nie byłby dumny.”
Przezabawna powieść drogi o dojrzewaniu i akceptacji siebie. Francuska Młodzieżowa Książka Roku 2015. Odkąd w facebookowym głosowaniu przyznano im tytuły Złotego, Srebrnego i Brązowego Paszteta, Mirei...