- Tato, przepraszam cię, że to tak wygląda, przepraszam, że tak długo trwa, robię wszystko, co w mojej mocy, robimy wszystko, żeby ci ulżyć w cierpieniu.
- Wiem, tato - odpowiada mój tata.
Został dodany przez: @sylwiacegiela@sylwiacegiela
Pochodzi z książki:
Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję
Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję
Mateusz Pakuła
7/10

To jest opowieść o umieraniu. Szczera, intymna do granic, groteskowa, brutalna, smutna i okropnie śmieszna. To dziennik umierania ojca, nie książka wspomnieniowa. To historia o rodzinie w sytuacji gr...

Komentarze

© 2007 - 2024 nakanapie.pl