“Są dwa piękna: piękno radości i piękno smutku. Wy, ludzie Zachodu, wolicie pierwsze - my drugie. Bowiem piękno radości trwa nie dłużej niż lot motyla. A piękno smutku jest twardsze niż kamień. Kto pamięta miliony szczęśliwych zakochanych, co przeżyli spokojne życie, zestarzeli się i umarli? A o miłości tragicznej tworzy się pieśni żyjące wieki.”
Między wierszami cofa nas do roku 1878 w Japonii. W tym czasie młody rosyjski dyplomata Fandorin próbuje dopaść zabójców wszechwładnego ministra Okubo. Fadorin poznał i pokochał ten kraj. Na każdym kr...