“Przeniosła wzrok na mężczyznę siedzącego przy barze. Przystojny, wysoki, szczupły. Typ raczej biznesmena niż sportowca, chociaż nie wiadomo, co skrywało się pod tą granatową marynarką. Piwne oczy wydawały się ciepłe i z zaciekawieniem skanowały jej ciało. Uroczy, ale nie w jej typie.”
Koszmary z dzieciństwa to tylko preludium do prawdziwego dramatu. Luiza Dot od dziecka miała wrażenie, że nie pasuje do ułożonego życia jej rodziców. Widziała i słyszała więcej niż zwykli śmiertelnic...