Próbowałam patrzeć mu w oczy. Uciekał. Gadał o robocie. Kręcił się na schodach i niecierpliwił. Kim dla Ciebie jestem? - Objęłam nogi i podciągnęłam kolana pod brodę.
Jeszcze nie wiem. Może wszystkim?
Potrzebowałam wtedy innych słów.
Został dodany przez: @Beksinska@Beksinska
Pochodzi z książki:
Strupki
Strupki
Paulina Jóźwik
7.9/10
Seria: Proza.pl

CZY MOŻNA POZOSTAĆ SOBĄ, GDY KTOŚ BLISKI STRACI PAMIĘĆ I ZAPOMNI, KIM JESTEŚMY? Hanna Maj żyła po cichu, a jej życie skończyło się na długo przed śmiercią. Choroba sprawiła, że przestała rozpoznawa...

Komentarze

© 2007 - 2024 nakanapie.pl