“Nadzieja i odwaga są konieczne nam, gdy opuszczamy „dom niewoli” – jakkolwiek byśmy go doświadczali i rozumieli. Ta odwaga i nadzieja na przyszłość są nam potrzebne, bo choć w„domu niewoli” wiele wycierpieliśmy, to przecież to był nasz „dom”. Spędzaliśmy w nim może całe dotychczasowe życie, może dużą jego część. Oswoiliśmy się z nim, przyzwyczailiśmy do takiego sposobu życia. Opuszczając ten „dom”, ruszamy w niewiadomą, nieznaną,obcą przyszłość. Z nadzieją na odnalezienie swojej ziemi obiecanej.”