Myślę, że nadal boję się docenić to, co mam (...) Bo nawet gdy tego nie doceniałam, traciłam ukochane osoby. Co, jeśli zacznę cieszyć się życiem, a nienawidzący mnie świat postanowi mi udowodnić, że szczęście nie jest dla mnie? Nie chcę już tracić.
Został dodany przez: @olilovesbooks2@olilovesbooks2
Pochodzi z książki:
1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy
1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy
Aleksandra Maciejowska
7.6/10

W 1905 roku Gnaeus, Carter i Rachel byli przyjaciółmi. Rachel zaginęła, a chłopcy zamienili przyjaźń w nienawiść. W 1955 roku Lucy i Kai zakochują się w sobie. Ona jest ostrożna, on boi się swojej s...

Komentarze

© 2007 - 2024 nakanapie.pl