Godzinami obserwuję sufit nad sobą, to jedyne niebo leżącego (...) Im bardziej nierówna i niedoskonała powierzchnia, tym więcej skrywa statków i kobiet. (s.269)
Został dodany przez: @tsantsara@tsantsara
Pochodzi z książki:
Fizyka smutku
3 wydania
Fizyka smutku
Georgi Gospodinow
8.2/10

Laureat Nagrody im. Jana Michalskiego Powieść, dzięki której Georgi Gospodinow znalazł się w gronie najciekawszych pisarzy współczesnej Europy Jest najpewniej rok 1925. Dwunastoletni chłopiec po ...

Komentarze

© 2007 - 2024 nakanapie.pl