“Chmury na niebie płyną bardzo wolno. Woda w strudze płynie wolno. Nikt się nie spieszy. Nawet wiatr idzie sobie wolno. Chyba dzisiaj ma na sobie szatę z jedwabiu. Słyszę jak cichutko szeleści. Wiatr chyba też ma sny. Gra na szepczących liściach piosenkę snów.”
Ma sześć, siedem lat. Jej mały świat jest ogromny. Uważność i miłość dziewczynki do wszystkiego wokół, od konia i jodły po larwę pająka i kamyk, są niezmierne. Bliscy jej nie rozumieją. Wszystk...