Avatar @book.lynn

@book.lynn

8 obserwujących. 5 obserwowanych.
Kanapowicz od 4 lat.
book.lynn
Napisz wiadomość
Obserwuj
8 obserwujących.
5 obserwowanych.
Kanapowicz od 4 lat.

Cytaty

Wolałabym do końca życia korzystać z wibratora, niż spotykać się z facetami, którzy nie wnosili do mojego życia niczego dobrego.
- O, zakochałaś się. Więc to już ten etap. - Zaśmiał się drwiąco - Ale wiesz co, Eden? Rób sobie, co chcesz. Ja nie będę wokół ciebie skakał. Nie jesteś księżniczką, by za tobą biegać, żebyś się mogła zastanawiać, czy łaskawie przyjąć mnie na audiencji, czy olać temat. Polubiłem cię, bo wydawałaś się szczera i dobra, a okazało się, że byłaś jedynie laską do łóżka. Najwidoczniej pasowała ci taka rola(...)
To był mój świat. Nasz świat. Boks łączył mnie i Logana. W tamtej chwili nie myślałam o tym, że budowałam wszystko na kłamstwie. Byłam tak podekscytowana, że nie chciałam pamiętać o czymkolwiek złym. Żyłam tą chwilą.
Cholernie mnie kręcił. I to tylko dlatego, że był bokserem.
Nie chciałam związku. Nie oczekiwałam, że w ogóle dojdzie do takiej sytuacji. Tak naprawdę bałam się tego dziwnego uczucia, bo go nie rozumiałam. Miłość była dla mnie przereklamowana, a ludzie przez nią inni, bezmyślni, podejmowali nieodpowiednie decyzje (...)
(...)choroba jest rzeczą normalną, Harry. To brak choroby jest groźny, bo wtedy organizm przestaje walczyć i rozsypuje się na kawałki.
Mówisz jak ktoś, kto uważa, że musi walczyć z całym światem - powiedział Joseph - Lecz jeśli od czasu do czasu nie opuścisz gardy, będziesz miał ręce zbyt zmęczone na to, żeby uderzyć.
W tej chwili najmniej było mu potrzeba zapijaczonego patologa, który robił trudności, bo miał wrażenie, że depcze mu się po piętach. Ludzie z dyplomami uniwersyteckimi często mają wrażliwsze pięty niż inni.
Ludzie boją się tego, czego nie rozumieją. A tego, czego się boją, nienawidzą.
W tradycyjnej literaturze kryminalnej każdemu szacownemu detektywowi nieomylny nos pozwala wyczuć, kiedy ludzie kłamią. Bzdura! Ludzka natura jest jak wielki nieprzenikniony las, którego dogłębne poznanie nikomu nie jest dane. Nawet matka nie zna najgłębszych tajemnic własnego dziecka.
Byłem normalnym dzieckiem - co oznacza: samolubnym i nie do końca przekonanym o istnieniu rzeczy niebędących mną, i pewnym, absolutnie, niewzruszenie pewnym, że jestem najważniejszą istotą w całym wszechświecie. Nie istniało nic ważniejszego dla mnie ode mnie samego.
Wystarczy kilka uderzeń serca, by w miejscu, gdzie wcześniej tkwił gwiazdozbiór i niebo, powstała jedynie pulsująca nicość, raniąca mi oczy, kiedy spojrzałem wprost na nią.
- Chłopcze - dodał z ostrym południowoafrykańskim akcentem. - One muszą to skończyć. To właśnie robią padlinożercy, sępy z otchłani. To ich praca. Muszą uprzątnąć ostatnie resztki. Ładnie i elegancko. Wyrwą cię z tego świata i będzie tak, jakbyś nigdy nie istniał. Po prostu zgódź się. To nie będzie bolało.
Lubiłem mity. Nie były to historie dla dorosłych ani dla dzieci, tylko coś lepszego. Po prostu były.
Jeden z mężczyzn oznajmił, że jest policjantem, ale nie miał na sobie munduru, co mnie rozczarowało: byłem pewien, że gdybym sam pracował w policji, przy każdej okazji nosiłbym mundur.
Nasz dom był wielki, miał wiele pokoi. Świetnie się to sprawdzało, gdy rodzice kupili go i ojciec miał pieniądze, ale później już nie.
Na tej paradzie próżności łowiłam do woli, dumna z łupów. Do torby zbierałam spojrzenia. Pochwalne i zdziwione, zuchwałe i onieśmielone, rozmarzone i zazdrosne. I wszystkie podniecały mnie, i kochałam się z nimi w wyobraźni. Niektóre były oślizgłe,obmierzłe, jakby ktoś przeciągnął po mnie żabą. Wliczałam je w ryzyko. Wciąż nie umiałam żyć bez spojrzeń.
(...) tak czy owak jesteśmy wampirami i w związku z tym nie możemy całkowicie zrezygnować z krwi. Bo utracilibyśmy swoją tożsamość i korzenie. Co to jest pieniądz? To symboliczna krew świata. Na niej opiera się wszystko i u ludzi, i u nas.
Pomyślmy logicznie. Jeśli dusza to nie ty, tylko coś innego, to dlaczego miałbyś się o nią martwić? A jeżeli to ty, to jak mogłeś ją utracić, skoro ty sam jesteś tutaj?
Bo zawsze będzie jakaś tam, którą ja nigdy się nie stanę, której nie doścignę urodą, pewnością siebie, wieloma talentami.
Ale to ja - Olga Latopolska. Ja, która właśnie odnajduję swoje korzenie. Ja, która właśnie odnajduję siebie. Ja, której nie wolno się bać.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl