/e622fa0d618d0bc9c0b223af0d43e8ef/n/zygmunt-gloger)
Zygmunt Gloger, herbu Prus (używał pseudonimów literackich: „Pruski”, Prus, Ziemianin, Sąsiad, Hreczkosiej) -polski historyk, etnograf, folklorysta, archeolog. Urodził się w zaborze rosyjskim na Podlasiu.
"Obce rzeczy wiedzieć dobrze jest - swoje, obowiązek" - ta maksyma przyświecała jego niezwykle pracowitemu życiu. Zygmunt Gloger opatrzył nią swoje pomnikowe dzieło - "Encyklopedię staropolską". Historyk, archeolog i etnograf badający dawne dzieje Polski.
"Obce rzeczy wiedzieć dobrze jest - swoje, obowiązek" - ta maksyma przyświecała jego niezwykle pracowitemu życiu. Zygmunt Gloger opatrzył nią swoje pomnikowe dzieło - "Encyklopedię staropolską". Historyk, archeolog i etnograf badający dawne dzieje Polski.
Wędrując po ziemiach Polski i Litwy, zbierał wytwory narodowej kultury: ludowe pieśni, przypowieści, porzekadła, rysunki, stare piśmiennictwo, stroje ludowe i pozostałości archeologiczne. Wszystko, co mu się z czasami minionymi w jakiś sposób kojarzyło.
– Jego starożytnictwo to zbieractwo wszystkich dawnych rzeczy polskich do początku XIX wieku – mówiła na antenie Polskiego Radia dr Teresa Komorowska, autorka biografii Zygmunta Glogera.
Działalność folklorystyczna Zygmunta Glogera prowadzona w okresie zaborów była niezwykle ważna dla zachowania narodowej odrębności Polaków. W czasach największego ucisku, kiedy nie istniały państwowe instytucje patronujące polskiej nauce i kulturze, on uważał za konieczne trzymanie się narodowych obrzędów ludowych i szlacheckich. Jak pisał: "Każde społeczeństwo jest takim, jakimi pojęciami, cnotami, nałogami nasiąkły jego jednostki w domu, rodzinie i szkole".
Zygmunt Gloger imponował pracowitością. "Ani jednej godziny w życiu nie strwonił na rozrywkę w karty, nie spędził ani dnia w podróży poza granicami Słowiańszczyzny, nie był ani razu na wyścigach, na balu publicznym, maskaradzie, majówce dla zabawy. Zadawalał się stale pięcioma godzinami snu na dobę".
Efektem trzydziestu lat gromadzenia materiałów o przeszłości dziejowej kraju i narodu była "Encyklopedia staropolska". Swoiste ukoronowanie i opus magnum Zygmunta Glogera.
Mimo pokaźnego dorobku naukowego i powszechnego uznania do końca życia pozostał człowiekiem skromnym i serdecznym. Zmarł 15 sierpnia 1910 na skutek przypadkowego zakażenia i amputacji ręki. "Kochał przeszłość dla przyszłości" – te słowa widnieją na nagrobku Zygmunta Glogera na Powązkach.
/575728de4248dff63a5c5ef676d41a64/n/budownictwo-drzewne-i-wyroby-z-drzewa-w-dawnej-polsce)
/o-9788365137005/n/dolinami-rzek-opis-podrozy-wzdluz-niemna-wisly-bugu-i-biebrzy)
/o-9788392526803/n/rok-polski-w-zyciu-tradycyi-i-piesni)
/o-180437/n/geografia-historyczna-ziem)
/o-180440/n/kupalnocka)
/o-180434/n/osady-przedhistoryczne-na-porzeczu-biebrzy)
/o-1161833/n/skarbczyk-zabawy-gry-zagadki-zarty-i-przypowiesci)
