Zofia Stulgińska

Autorka, zmarła w 1984 (żyła 82 lata)
Zostań fanem autorki: × 1
10 /10
1 ocena z 1 książki,
przez 1 kanapowicza
Urodzona 20 kwietnia 1902 roku

Zofia Stulgińska
(ur. 20 kwietnia 1902 - zm. 15 maja 1984) - dziennikarka, tłumaczka, pisarka.


Córka Heleny z Kolankowskich i Włodzimierza Stulgińskiego. Pochodziła z bogatej rodziny z Kresów Wschodnich, bardzo zasłużonej podczas powstania styczniowego. Jej dziadek ze strony matki Michał Kolankowski był właścicielem fabryki rur kamionkowych w Borowiczach koło Nowogorodu. Dziadek ze strony ojca Antoni Stulgiński był dyrektorem papierni w Dobruszu – największej w Rosji, należącej do książąt Paskiewiczów. Tu zawodową praktykę odbywał m.in. znany jasnowidz Stefan Ossowiecki. Po śmierci Antoniego Stulgińskiego w 1916 r. fabryką zarządzał stryj Zofii – Henryk Stulgiński, który po I wojnie światowej i rozstrzygnięciach traktatu ryskiego przeniósł się do miejscowości Dembe Małe, pod Warszawą, gdzie jeszcze jego ojciec w 1883 r. kupił 500 ha ziemi. Majątek, należący do Stulgińskich i Kolankowskich, znajdujący się w Petersburgu i na terenach dzisiejszej Białorusi, został w znacznej mierze pochłonięty przez rewolucję.


Zofia Stulgińska najpierw z rodzicami mieszkała w Bydgoszczy, później z pierwszym mężem Czesławem Raczewskim (sędzia handlowy Sądu Okręgowego Gdyni, prezes zarządu Armatorów Polskich, honorowy konsul Hiszpanii) - w Gdańsku. Po rozwodzie mieszkała w Warszawie, później – po zmianie wyznania na protestantyzm, co umożliwiło jej zawarcie kolejnego małżeństwa - z drugim mężem Janem Łapą we Francji i w Rumunii. Krótko przed II wojną światową wojną wyszła trzeci raz za mąż za Felicjana Feliksa Dołęgę-Lewandowskiego, ziemianina z majątku Ruda w powiecie lubawskim. Do okupacji pracowała w Katolickiej Agencji Prasowej, należała do Syndykatu Dziennikarzy Polskich. Zajmowała się tłumaczeniami z prasy zagranicznej. W czasie okupacji działała w Radzie Głównej Opiekuńczej. W tym też czasie - w 1942 r. - znowu wróciła do Kościoła katolickiego. Po wyzwoleniu znalazła zatrudnienie w PAGARCIE. Była członkiem Związku Literatów Polskich.


Bliskim krewnym pisarki był Tadeusz Stulgiński, w czasie wojny więzień Pawiaka i Oświęcimia, znany artysta-rzeźbiarz, profesor ASP w Krakowie. On też był wykonawcą jej testamentu. Zofia Stulgińska zmarła 15 maja 1984 r. w Warszawie, została pochowana na cmentarzu na Bródnie.




Kategorie
Literatura piękna

Książki

Gruszki na wierzbie
Gruszki na wierzbie
Zofia Stulgińska
10/10
Cykl: Gruszki na wierzbie, tom 1

Zbeletryzowany pamiętnik, w którym autorka opowiada o drastycznych problemach moralno - obyczajowych, będących wynikiem błędów wychowania i wpływu określonych środowisk... Zofia Stulgińska – w roli p...

Czek bez pokrycia
Czek bez pokrycia
Zofia Stulgińska
Cykl: Gruszki na wierzbie, tom 3

Nowa powieść autorki niezwykle poczytnych "Gruszek na wierzbie" i "Męża z ogłoszenia" - to historia samotnej kobiety, która swe bogate pasje wewnętrzne, krępowane monotonią życia rodzinnego, usiłuje ...

Mąż z ogłoszenia
Mąż z ogłoszenia
Zofia Stulgińska
Cykl: Gruszki na wierzbie, tom 2

Książka jest dalszym ciągiem wspomnień Zofii Slulgińskiej, których pierwsza część "GRUSZKI NA WIERZBIE" zyskała sobie licznych czytelników.

Podziel się pierwszym cytatem autora z innymi Kanapowiczami!
Dodaj pierwszy cytat!

Komentarze

© 2007 - 2024 nakanapie.pl