Polska pisarka, tłumaczka, popularyzatorka literatury iberoamerykańskiej.
Absolwentka Wydziału Ekonomicznego Akademii Nauk Politycznych w Warszawie.
W latach 1930-1934 była urzędniczką w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.
W czasie wojny była więźniarką Pawiaka (1940), po wojnie przebywała we Francji (gdzie jej mąż, Bohdan Chądzyński, był zastępcą polskiego konsula w Konsulacie Polskim w Lyonie do), później na uchodźstwie w Maroku i Argentynie, gdzie prowadziła wspólnie z Małgorzatą Wickenhagen pralnię bielizny białej i zaprzyjaźniła się m.in. z Witoldem Gombrowiczem.
Debiutowała w 1958 r. na łamach Twórczości.
Jej pierwsza książka “Ślepi bez lasek” ukazała się niemal równocześnie w Polsce po polsku (w 1959 r.) i w Paryżu po francusku (w 1960 r.) – we Francji opublikowana pod nazwiskiem Sophie Bohdan (za nazwisko autorka przyjęła imię swego męża) i ze zmienionym przez wydawcę tytułem “Comme une ombre qui passe”.
W 1960 roku powróciła na stałe do Polski, mieszkała w Warszawie. Zaprzyjaźniona z Julio Cortazarem, towarzyszyła mu m.in. w jego podróżach do Polski. Członkini Związku Literatów Polskich, Polskiego PEN Clubu i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Laureatka nagrody Związków Zawodowych CRZZ za książkę Życie za życie oraz nagrody Polskiego PEN-Clubu za przekłady literatury iberoamerykańskiej. W 1974 r. odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi.
Została pochowana na Cmentarzu Powązkowskim