Cytaty Władysław Strumski

Dodaj cytat
- (...) po prawdzie ja mniemam, jako lepiej, aby nawet winny uszedł kary, niźli niewinny miał być pokrzywdzony.
Chłop bije bez gadania, a zaś białogłowa, nim się z drugą za łby wezmą, nałaje, co mi dziwne wielce, bo na krzykach dużo siły straci i w bitce już mocy potrzebnej nie ma.
Ludzie, co mało gadają, mają więcej czasu na godziwy pomyślunek i lepsze sposoby znajdują jak insi.
Powoli, powoli! Krzykiem jeszcze nikt swojej racji nie dowiódł.
W polskim kraju zdrada kwitnie na każdym kroku. Sojusze zrywane, nim ręce podniesione do przysięgi opadną.
Upadek cnót staropolskich święcił triumfy ostateczne. Juści nie dotyczyło to ludu ani nawet prostego rycerstwa, jeno książąt i wielmożów, ale oni właśnie trzęśli krajem, dając zły i naganny przykład poddanym.
Na starość człek się robi mowny, pewnikiem przez to, że czuje zbliżającą się śmierć i boi się, jako nie zdoła wszystkiego, co tam ma na wątpiach, wygadać.
Kto się nadto spieszy, może utknąć na początku drogi.
Kto dwie sroki za ogon łapie,, snadnie może jeno z ich ogonami ostać.
Wszystkie swoje poczynania poddawał chłodnej i wyrachowanej ocenie, dlatego też doceniał ludzi, którzy wyróżniali się nie ślepym męstwem, ale mądrą odwagą.
Wiedział, jak z ludźmi postępować,, aby nie urazić ich miłości własnej, a próżność, tak pospolitą u większości ludzi, pogłaskać.
Zarozumiałość z płytkością umysłu idą w parze.
Słuchając cudzych sądów można się we własnej opinii utwierdzić lub ją zmienić.
Co innego jest stanąć w szranki z najtęższym przeciwnikiem, bo tam cios miecza można odbić mieczem lub tarczą, sile przeciwstawić siłę, czy zręczność, podczas gdy w walce z chorobą [zarazą] nic człeka nie chroni. Nie osłoni przed nią pancerz ni hełm. Nie pomoże silna dłoń, czy bystre oko. Nie ostoi się przed nią najmocarniejszy mąż.
Kto nie ma chęci, ten wie, jak wykręcić.
Żaden człek nie jest rad robić coś pod przymusem, bo taka to jest już natura ludzka. Przekorna i przeciwna.
Bo tak to bywa - powodzenie rodzi powodzenie, klęska staje się zaczynem klęski.
Na starość człek się robi mowny, pewnikiem przez to, że czuje zbliżającą się śmierć i boi się, jako nie zdoła wszystkiego, co tam ma na wątpiach, wygadać.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl