Cytaty William Wharton

Dodaj cytat
Kochać kogoś, to przede wszystkim pozwalać mu na to, żeby był, jaki jest
Jednak niektórzy malarze potrafili przekroczyć granice czasu i mody.
W moich obrazach chcę wyrazić podziw i podniecenie, jakie czuję, kiedy widzę, wyrazić, jak to, co widzę, odnosi się do tego, czym, jak sądzę, jestem.
Staram się powiedzieć Mirabelle, jak trudno jest artyście pozostać niewinnym. Przez sam fakt, że artysta zwodzi ludzi, każe im wierzyć, że rozmazana na płótnie farba przedstawia coś zupełnie innego, niebo, światło, powietrze, przestrzeń, nie może pozostać niewinny.
Czyste widzenie jest dowodem niewinności, tego, że nie jest się uwięzionym pośród wszystkiego, co istnieje naprawdę.
Wydaje mi się, że wielu ludzi sądzi, że niewinność w ogóle jest głupotą.
Poczucie winy pojawia się tylko wtedy, kiedy nie ufa się swoim naturalnym impulsom lub nie toleruje się innych ludzi, gdy poddają się swoim impulsom, odmiennym od naszych.
Wie też, że go kocham, wie, jak wiele dla mnie znaczy. Wiek nie ma żadnego znaczenia.
Trudno niewidomej kobiecie coś ukryć przed osobą widzącą. Ślepa Babka, chyba tak nazywa się ta gra dla dzieci.
Jednak nikt nie wie, jak sami w różnych sytuacjach wyglądamy w oczach innych ludzi, nawet w naszych własnych oczach.
Muzyka, bardziej, niż cokolwiek innego, stanowi pożywienie dla mojej duszy. Biorę ją do serca, przepływa przez całe moje ciało.
Każdy artysta powinien mieć podobną publiczność, kogoś wrażliwego, kto pokocha jego pracę, kto dosłownie nie będzie w stanie zobaczyć czegokolwiek innego.
Wszystko ma swój czas, nie możemy niczego wymusić.
Wspaniale tak się odprężyć, wsłuchać w brzęczenie pszczół, poczuć pieszczotę słońca, zapachów kwiatów i trawy.
Boże, tak trudno jest wyzbyć się chęci posiadania przedmiotów i ludzi, których się kocha.
Najważniejszą rzeczą w życiu jest uświadomienie sobie, co chce się osiągnąć i wprowadzić to w czyn; to najważniejsza rzecz w każdym życiu, na każdym jego etapie.
Tak trudno jest rozpoznać, co jest dobre, nawet kiedy ma się jak najlepsze zamiary.
Kiedy żyje się z kimś, kto ma siedemdziesiąt jeden lat i jest niewidomy, minuty stają się tak cenne, że w ogóle się ich nie liczy, bo liczenie zajmuje nazbyt wiele czasu.
Tak trudno jest być uczciwym.
Nie zawsze wiemy, czego chcemy tak naprawdę.
Nieważne, jak piękny jest świat, który dla siebie tworzymy, stare światy czyhają pod nami, gotowe wynurzyć się w każdej chwili.
Ruiny jednak wychodzą ciągle na powierzchnię, zawsze kiedy bierzemy się do kopania, do budowy.
Takie jest życie, Mirabelle. Wszystkich nas czeka koniec.
Lubię niespodzianki. Kiedy się jest niewidomym, często się one zdarzają.
Strzegąc swoich tajemnic, trudno jest utrzymać przy życiu miłość.
Kiedy jest się podnieconym, łatwo o pośpiech, a wtedy nie wszystko wychodzi jak należy.
Nie należy się przemęczać, wtedy nie chce się ponownie zabierać do pracy.
Architekci to banda szaleńców, pół artyści, pół rzemieślnicy, zagubieni pomiędzy rzeczywistością i wyobraźnią.
Cenimy sobie naszą samotność w równym stopniu jak czasami jej nienawidzimy.
Podobnie jak wielu innych ludzi uwierzyłem, że nuty to prawdziwa muzyka, a to, co słyszę, kiedy ktoś odczytuje ją i wykonuje, jest tylko wykonaniem, niczym więcej.