/83a1423cf54815252a91a330f2bddd2a/n/walentin-katajew)
Walentin Pietrowicz Katajew (ros. Валентин Петрович Катаев; – rosyjski i radziecki pisarz, autor powieści, dramatów i scenariuszy filmowych. Brat Jewgienija Pietrowa.
Katajew urodził się, spędził dzieciństwo oraz młodość w Odessie. Jego ojciec, Piotr Wasiliewicz Katajew, był nauczycielem. Matka, Jewgenia Iwanowna Baczej, córka generała z Połtawy, zmarła na zapalenie płuc wkrótce po urodzeniu drugiego syna, późniejszego pisarza Jewgienija Pietrowa. Katajew nadał imię ojca i nazwisko matki głównemu bohaterowi powieści Samotny biały żagiel.
Katajew urodził się, spędził dzieciństwo oraz młodość w Odessie. Jego ojciec, Piotr Wasiliewicz Katajew, był nauczycielem. Matka, Jewgenia Iwanowna Baczej, córka generała z Połtawy, zmarła na zapalenie płuc wkrótce po urodzeniu drugiego syna, późniejszego pisarza Jewgienija Pietrowa. Katajew nadał imię ojca i nazwisko matki głównemu bohaterowi powieści Samotny biały żagiel.
Już jako gimnazjalista publikował pierwsze utwory w prasie odeskiej. W 1915 roku zaciągnął się do wojska, przez dwa lata służył w artylerii i awansował na stopień podporucznika. Po rewolucji - według oficjalnej, obowiązującej w ZSRR wersji jego biografii - wstąpił do Armii Czerwonej. Istnieją jednak pewne przesłanki by sądzić, że w rzeczywistości walczył po stronie "białych", pod dowództwem gen. Antona Denikina. Na początku 1920 uczestniczył w działaniach konspiracyjnych zmierzających do umożliwienia desantu gen. Wrangla na Krymie. Po wykryciu spisku przez CzK Katajew i jego brat trafili na sześć miesięcy do więzienia, jednak uniknęli rozstrzelania dzięki interwencji wyższego funkcjonariusza CzK, który pamiętał udział Katajewa w wiecach bolszewickich.
W 1922 roku Katajew przeniósł się do Moskwy, gdzie pracował jako dziennikarz i satyryk, współpracując z czasopismami „Gudok”, „Krokodyl” i wieloma wydawnictwami. W okresie międzywojennym zaczął publikować również powieści, które przyniosły mu sławę. W czasie II wojny światowej poświęcił się twórczości o tematyce wojennej.
W 1955 założył magazyn literacki Junost' i do 1961 był jego redaktorem naczelnym. Na łamach czasopisma debiutowało wielu uzdolnionych literatów młodego pokolenia. Katajewa zwolniono i przekazano kierowanie czasopismem Borysowi Polewojowi po opublikowaniu przez Katajewa na łamach pisma utworu Wasilija Aksionowa Gwiezdny bilet.
W 1958 roku Katajew wstąpił do KPZR.
Zmarł 12 kwietnia 1986 w Moskwie. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.
/22a8e414-72bc-4697-a487-317bdb2c4d1a/n/samotny-bialy-zagiel)
/aa3ea67c8b38836e326f6e9428145984/n/defraudanci)
/378cae9534ffbff02b6a0ca4b57fc2b4/n/juz-napisany-zostal-werter)
/588a9949-c99b-4431-b724-d3f3d6631e54/n/romans-mlodzienczy)
/c26fa7ce1cd499089a0cc3b2d4352250/n/wyprawa-na-poziomki)
/842d2c0f5539887932dc1114e92b3854/n/z-diamentow-wieniec)
/a3f66f174f1d5d5d459104b28f703dd6/n/zimowy-wiatr)
