Tomoji Abe (jap. 阿部知二 Abe Tomoji) – japoński prozaik, powieściopisarz, nowelista, krytyk, badacz i tłumacz literatury angielskiej.
Tomoji Abe urodził się w Mimasaka (prefektura Okayama). Dzieciństwo spędził w Taisha, w prefekturze Shimane, gdzie jego ojciec pracował jako nauczyciel. W roku 1913 przeniósł się z rodzicami do Himeji, gdzie ukończył szkołę średnią. W 1924 roku wstąpił na Uniwersytet Tokijski, gdzie studiował anglistykę. Wykładowcą literatury angielskiej był wówczas Edmund Blunden, którego postawa oraz sposób myślenia, przejawiające się m.in. swobodnym podejściem do studentów, nieformalnym zachowaniem, czy pacyfizmem, wywarły spory wpływ na Abe. Za sprawą Blundena Abe zainteresował się modernizmem brytyjskim, w szczególności ideą intelektualizmu. Studia ukończył w 1927 roku i wstąpił na akademickie studium podyplomowe. Po ukończeniu studium rozpoczął współpracę z wieloma czasopismami, w których drukował swoje nowele, eseje oraz przekłady literatury angielskiej.
Tomoji Abe urodził się w Mimasaka (prefektura Okayama). Dzieciństwo spędził w Taisha, w prefekturze Shimane, gdzie jego ojciec pracował jako nauczyciel. W roku 1913 przeniósł się z rodzicami do Himeji, gdzie ukończył szkołę średnią. W 1924 roku wstąpił na Uniwersytet Tokijski, gdzie studiował anglistykę. Wykładowcą literatury angielskiej był wówczas Edmund Blunden, którego postawa oraz sposób myślenia, przejawiające się m.in. swobodnym podejściem do studentów, nieformalnym zachowaniem, czy pacyfizmem, wywarły spory wpływ na Abe. Za sprawą Blundena Abe zainteresował się modernizmem brytyjskim, w szczególności ideą intelektualizmu. Studia ukończył w 1927 roku i wstąpił na akademickie studium podyplomowe. Po ukończeniu studium rozpoczął współpracę z wieloma czasopismami, w których drukował swoje nowele, eseje oraz przekłady literatury angielskiej.
W roku 1950 brał udział w XXII Międzynarodowym Zjeździe Penclubów. W 1954 roku został przewodniczącym Japońskiej Rady Intelektualistów. W roku 1968 gościł w Polsce.
W listopadzie 1973 roku u pisarza zdiagnozowano raka przełyku i od tego momentu był on hospitalizowany. Zmarł 23 kwietnia 1973 roku, pozostawiając nieukończoną powieść Hoshū, której ostatnie rozdziały dyktował w ostatnim roku życia. Dzieło zostało opublikowane pośmiertnie.