Barbara Sieroszewska

Barbara Sieroszewska de domo Wrzosek − polska tłumaczka literatury pięknej, głównie z języka włoskiego.

Debiutowała w 1929 przekładem powieści francuskiego pisarza Georges'a Pouleta, Kobieta pod zwrotnikami. Przełożyła kilka powieści z języka francuskiego, a także z hiszpańskiego powieść Ramóna Gómeza de la Serny, Niesamowity lekarz. Lata okupacji niemieckiej przeżyła w Warszawie. Brała udział w powstaniu warszawskim jako sanitariuszka Armii Krajowej. Po 1945 tłumaczyła wyłącznie z języka włoskiego[3]. Przełożyła ponad siedemdziesiąt utworów, w tym dzieła najważniejszych włoskich klasyków, takich jak: Ugo Foscolo, Alessandro Manzoni, Giovanni Verga, Luigi Pirandello, Giorgio Bassani, Alberto Moravia, Natalia Ginzburg czy Italo Calvino.

Członkini Sekcji Tłumaczy Pen Clubu, Związku Literatów Polskich, Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych, Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich, Stowarzyszenia Kultury Europejskiej «SEC» oraz Komitetu Założycielskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.