W 1913 roku Akutagawa rozpoczął studia w dziedzinie literatury angielskiej na Tokijskim Uniwersytecie Cesarskim. Dwa lata później zadebiutował opowiadaniem pt. Rashōmon (Brama Demonów, 1915), natomiast rok później opublikował Hana (Nos, 1916), zyskując tym uznanie wybitnego pisarza Natsume Sōsekiego.
Akutagawa swoją twórczość skupił na opowiadaniach, uważając je za główne medium ekspresji. Podczas swojego krótkiego życia napisał ponad 150 opowiadań, m.in.: Kumo no ito (Pajęcza nić, 1918), Jigokuhen (Piekieł wizerunek niezwykły, 1918).
W 1921 roku, będąc u szczytu popularności, Akutagawa przerwał swoją pisarską karierę, aby spędzić 4 miesiące w Chinach jako reporter gazety „Ōsaka Mainichi Shinbun”. Podczas pobytu w Chinach cierpiał na wiele chorób i już nigdy nie powrócił do pełnego zdrowia. Wkrótce po powrocie opublikował swój najpopularniejszy utwór – Yabu no naka (1922).
Do końca życia cierpiał na nerwicę i halucynacje. 24 lipca 1927 roku popełnił samobójstwo (przedawkował veronal).
W 1935 roku jego przyjaciel, pisarz Kan Kikuchi, ustanowił NagrodęAkutagawy– najbardziej prestiżową nagrodę literacką dla nowych autorów w Japonii.