Piotr Pawlukiewicz – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii pastoralnej, rekolekcjonista, kaznodzieja, prałat, kanonik gremialny Kapituły Metropolitalnej Warszawskiej[3], autor książek o tematyce religijnej.
Studiował teologię pastoralną na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, homiletykę w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie i retorykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1985 ukończył Wyższe Metropolitalne Seminarium Duchowne w Warszawie. Święcenia kapłańskie przyjął 2 czerwca 1985. Przez dwa lata pracował jako wikariusz w parafii pw. św. Wincentego a Paulo w Otwocku. W latach 1996–1998 był redaktorem naczelnym Radia Józef w Warszawie. Głosił homilie w kościele Św. Krzyża w Warszawie podczas transmitowanej przez radio mszy o godz. 9 rano. Współpracował z Radio Plus Warszawa, gdzie prowadził audycję Katechizm Poręczny poświęconą przede wszystkim odpowiedziom na pytania słuchaczy o praktyczne aspekty wiary. Głosił także kazania dla studentów w warszawskim kościele św. Anny. Prowadził wykłady z homiletyki dla alumnów Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie.
Studiował teologię pastoralną na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, homiletykę w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie i retorykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1985 ukończył Wyższe Metropolitalne Seminarium Duchowne w Warszawie. Święcenia kapłańskie przyjął 2 czerwca 1985. Przez dwa lata pracował jako wikariusz w parafii pw. św. Wincentego a Paulo w Otwocku. W latach 1996–1998 był redaktorem naczelnym Radia Józef w Warszawie. Głosił homilie w kościele Św. Krzyża w Warszawie podczas transmitowanej przez radio mszy o godz. 9 rano. Współpracował z Radio Plus Warszawa, gdzie prowadził audycję Katechizm Poręczny poświęconą przede wszystkim odpowiedziom na pytania słuchaczy o praktyczne aspekty wiary. Głosił także kazania dla studentów w warszawskim kościele św. Anny. Prowadził wykłady z homiletyki dla alumnów Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie.
Członek redakcji radiowej mszy świętej w kościele św. Krzyża w Warszawie. Był kapelanem kaplicy w Sejmie RP i duszpasterzem parlamentarzystów.
Prowadził liczne rekolekcje zarówno w parafiach i kościołach, jak i stacjonarne dla grup uczestników – w wielu miastach Polski oraz dla środowisk polonijnych. Do najbardziej znanych spośród wygłaszanych przez niego konferencji należą te poświęcone kwestii miłości i płciowości, w tym Seks – poezja czy rzemiosło?.
Przez wiele lat zmagał się z chorobą Parkinsona.
Zmarł 21 marca 2020 w Warszawie w wieku niespełna 60 lat. Został pochowany 25 marca 2020 r. na cmentarzu Stare Powązki, w mogile kapłańskiej, w kwaterze 153. Liczba uczestników pogrzebu, ze względu na panującą pandemię COVID-19, była ograniczona do najbliższych członków rodziny i celebransów. Mszę pogrzebową, transmitowaną na żywo w Telewizji Trwam, Radiu Maryja i Internecie, odprawił metropolita warszawski, kard. Kazimierz Nycz.
Tego samego dnia za wybitne osiągnięcia w pracy duszpasterskiej i działalności społecznej prezydent Polski odznaczył go pośmiertnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.