Pentti Haanpää należy do najbardziej cenionych w Finlandii twórców. Pisarz nurtu realistycznego. Był synem chłopa. Pracował jako flisak, drwal, robotnik rolny, był samoukiem. Na bogatą twórczość tego przedwcześnie zmarłego pisarza składa się około 300 opowiadań i kilkanaście powieści, w których porusza przede wszystkim problemy życia ludzi z północnej Finlandii, swoich stron rodzinnych.
Do najbardziej dojrzałych utworów pisarza należy, zdaniem krytyków literackich, powieść "Jauhot"(Mąka, 1949). Haanpää jest jednak przede wszystkim mistrzem krótkiej prozy. W tomie "Wędrujące buciory" przedstawił on zwykłych ludzi, chłopów, drwali, włóczęgów, dziwaków. Większość opowiadań zawiera elementy tragiczne, ich bohaterowie umierają, zabijają się, czy też giną przypadkowo. Sam pisarz zakończył swoje życie w okolicznościach jakby wyjętych z kart jego utworu: utonął wraz z łodzią podczas połowu ryb na jeziorze w swej rodzinnej wsi, w której spędził życie.
Do najbardziej dojrzałych utworów pisarza należy, zdaniem krytyków literackich, powieść "Jauhot"(Mąka, 1949). Haanpää jest jednak przede wszystkim mistrzem krótkiej prozy. W tomie "Wędrujące buciory" przedstawił on zwykłych ludzi, chłopów, drwali, włóczęgów, dziwaków. Większość opowiadań zawiera elementy tragiczne, ich bohaterowie umierają, zabijają się, czy też giną przypadkowo. Sam pisarz zakończył swoje życie w okolicznościach jakby wyjętych z kart jego utworu: utonął wraz z łodzią podczas połowu ryb na jeziorze w swej rodzinnej wsi, w której spędził życie.