Polska poetka, prozaik, autorka utworów dla młodzieży o tematyce indiańskiej.
Ukończyła socjologię na Uniwersytecie Poznańskim oraz Wydział Grafiki w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi. Okres międzywojenny spędziła na terenie Wielkopolski. Debiutowała jako poetka na łamach dziennika „Głos” w 1935 roku. Była członkiem grupy Klub Poetów „Prom”. Swój pierwszy tomik poezji z 1938 roku, zatytułowany Uwiedzione źródła, wydała pod nazwiskiem Odlanicka. W latach 1940–1945 przebywała na robotach przymusowych w III Rzeszy, najpierw we Wrocławiu, a od 1941 roku w Wiedniu. Po wojnie mieszkała w Łodzi. W 1977 roku otrzymała nagrodę Prezesa Rady Ministrów.